Claude Barruck Joseph Lelouch ([ləluʃ]), nado en París o 30 de outubro de 1937 é un director, actor, produtor e director de fotografía francés.
Datos rápidos Biografía, Nacemento ...
Claude Lelouch
 |
|
| Nacemento | (fr) Claude Barruck Joseph Lelouch
30 de outubro de 1937 (86 anos)
9.º arrondissement de Paris (Francia)
|
|---|
| Relixión | Xudaísmo |
|---|
| Educación | Collège Sainte-Barbe
Universidade Sorbonne-Nouvelle |
|---|
| Altura | 1,79 m |
|---|
|
| Ocupación | director de cinema, montador, escritor, director de fotografía, cámara, produtor de cinema, actor, guionista, realizador |
|---|
| Período de actividade | 1957 - |
|---|
|
Obras destacables |
|
| Cónxuxe | Valérie Perrin (2023–)
Alessandra Martines (1993–2009)
Christine Lelouch (1967–1986)
Marie-Sophie L. |
|---|
| Parella | Évelyne Bouix (1980–1985) |
|---|
| Fillos | Simon Lelouch
( ) Christine Lelouch
Sarah Lelouch
()
Salomé Lelouch
() Évelyne Bouix |
|---|
|
|
Sinatura  |
|
| Descrito pola fonte | UbuWeb (en) 
Obálky knih,  |
|---|
| Páxina web | lesfilms13.com |
|---|
   
     |
Pechar
Lelouch naceu en París, fillo de Charlotte Abeilard e Simon Lelouch.[1] O seu pai naceu nunha familia xudía alxeriana e a súa nai converteuse ao xudaísmo.[2][3] O seu pai deulle unha cámara para que tivese un novo comezo tralo fracaso no bacharelato. Comezou a súa carreira facendo reportaxes, unha das primeiras consistiu en filmar a vida diaria na Unión Soviética, coa cámara oculta baixo o abrigo durante unha viaxe persoal. Tamén filmou acontecementos deportivos.
A súa primeira longametraxe como director, Le Propre de l'homme, recibiu malas críticas. La femme spectacle (1963), que seguía prostitutas, mulleres de compras e operacións estéticas de nariz, foi censurado pola súa misoxinia. Un homme et une femme cambiou a súa sorte e recibiu o favor mesmo dos críticos de Cahiers du cinéma. Con este filme gañou a Palma de Ouro no Festival Internacional de Cine de Cannes e o Óscar ao mellor guión orixinal. Neste filme a música é do seu compositor habitual Francis Lai.
Nos últimos anos o público e a crítica estivo menos interesado nos seus filmes como director.
- Le Propre de l'homme (1960)
- L'Amour avec des si (1962)
- La Femme spectacle (1963)
- Une fille et des fusils (1964)
- Les Grands Moments (1965)
- Pour Un Maillot Jaune (1965)
- Un homme et une femme (1966)
- Vivre pour vivre (1967)
- La Vie, l'amour, la mort (1968)
- 13 jours en France (1968)
- Un Homme qui me plaît (1969)
- Le Voyou (1970)
- Smic, Smac, Smoc (1971)
- A aventura é a aventura (1972)
- La bonne année (1973)
- Visions of Eight (1973)
- Mariage (1974)
- Toute une vie (1974)
- Le Bon et les méchants (1975)
- Le Chat et la souris (1975)
- C'était un rendez-vous (1976)
- Si c'était à refaire (1976)
- Un autre homme, une autre chance (1977)
- Robert et Robert (1978)
- À nous deux (1979)
- Les Uns et les Autres (1981)
- Édith et Marcel (1982)
- Viva la vie (1983)
- Partir, revenir (1984)
- Attention bandits! (1986)
- Un homme et une femme : vingt ans déjà (1986)
- Itinéraire d'un enfant gâté (1988)
- Il y a des jours... et des lunes (1989)
- La Belle Histoire (1992)
- Tout ça... pour ça ! (1992)
- Les Misérables (1995)
- Lumière et compagnie (1995)
- Hommes, femmes, mode d'emploi (1996)
- Hasards ou coïncidences (1997)
- Une pour toutes (1999)
- And now... Ladies and Gentlemen (2001)
- 11'9''01 September 11 (2002; episodio "France")
- Les Parisiens (2004)
- Le Courage d'aimer (2005)
- Roman de Gare (2007; tamén aparece co pseudónimo "Hervé Picard")
- Ces amours là (2010)
- D'un film à l'autre (2011)
- Salaud, on t'aime ! (2014)
- Un plus une (2015)
Joseph Tolédano, Les Juifs maghrébins, Brepols, 1989, p.287
