Chroicocephalus serranus

A gaivota dos Andes (Chroicocephalus serranus), chülle en mapudungun, de onde provén o nome de Chile, é unha especie de ave da orde das caradriformes e familia dos láridos, unha das integradas no xénero Chroicocephalus.

Gaivota dos Andes Chroicocephalus serranus
Estado de conservación
Pouco preocupante[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Chordata Subfilo: Vertebrata Superclase: Tetrapoda Clase: Aves Orde: Charadriiformes Suborde: Lari Familia: Laridae Xénero: Chroicocephalus Especie: C. serranus
Nome binomial
Chroicocephalus serranus (Tschudi, 1844)
Sinonimia
Larus serranus

Características

O macho adulto é branco, cun parche negro sobre os oídos e un bordo negro rodeando os ollos e coas puntas das ás negras. Ten as patas e o peteiro de cor vermella escura. Na época reprodutiva a cabeza do macho tórnase negra con medias lúas brancas detrás dos ollos.

Historia natural

Xeralmente vese en grupos pequenos, próximos á auga e voando sobre páramos e terras crebadas. Aliméntase de insectos que atrapa polos prados, tamén de insectos que atrapa no voo.

Habita en lagoas, ríos e zonas húmidas de altura entre os 3 000 a 4 500 msnm, pero no inverno pode baixar a zonas de 2000 msnm ou incluso ao nivel do mar. Aniña en colonias dispersas e illadas, ás veces cerca de lagoas pequenas e afastadas. A súa distribución vai desde o norte de Ecuador, pasando por toda a serra peruana, o oeste de Bolivia e o norte de Chile, até o noroeste da Arxentina. A poboación total estímase en 50 000 parellas.