Catedral de Sevilla
From Wikipedia, the free encyclopedia
A Catedral de Santa María da Sé de Sevilla é a catedral gótica cristiá con maior superficie do mundo. A Unesco declarouna en 1987, xunto ao Real Alcázar e o Arquivo de Indias, Patrimonio da Humanidade e, o 25 de xullo de 2010, Ben de Valor Universal Excepcional. Segundo a tradición, a construción iniciouse en 1401, aínda que non existe constancia documental do comezo dos traballos ata 1433. A edificación realizouse no soar que quedou tras a demolición da antiga Mesquita Aljama de Sevilla.[1]
(es) Iglesia Catedral de Santa María  | ||||
| ||||
| Tipo | catedral católica | |||
|---|---|---|---|---|
| Parte de | Catedral, Alcazar e Arquivo das Índias em Sevilha (pt)  Zona Velha de Sevilha (pt) | |||
| Localización | ||||
| División administrativa | Sevilla, España | |||
| ||||
| Composto por | ||||
| Características | ||||
| Dimensións | 76 ( ) × 116 ( ) m | |||
| Superficie | Patrimonio da Humanidade: 2,4 ha zona de protección: 68,34 ha | |||
| Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade | ||||
| Data | 1987 (11ª Sesión) | |||
| Identificador | 383-001 | |||
| Ben de interese cultural | ||||
| Data | 1 de agosto de 1929 | |||
| Identificador | RI-51-0000329 | |||
| Historia | ||||
| Data de creación ou fundación | 1402 e 1410 | |||
| Páxina web | catedraldesevilla.es | |||
 | ||||
No ano 2008, a investigadora da Universidade de Cantabria Begoña Alonso Ruiz atopou o plano máis antigo que se coñece da Catedral de Sevilla no Mosteiro de Bidaurreta de Oñate (Guipúscoa), o cal foi realizado ao redor de 1490. Este plano, unha vez estudado, achegou importantes datos sobre a construción do edificio.[2]
Un dos primeiros mestres de obras foi Maese Carlín (Charles Galter), procedente de Normandía (Francia), que traballara previamente noutras grandes catedrais góticas europeas e chegou a España segundo crese fuxindo da Guerra dos Cen Anos. O 10 de outubro de 1506 procedeuse á colocación da derradeira pedra na parte máis alta do ciborio, co que simbolicamente a catedral quedou finalizada, aínda que en realidade seguiron efectuándose traballos de forma ininterrompida ao longo dos séculos, tanto para a decoración interior, como para engadir novas dependencias ou consolidar e restaurar os danos ocasionados polo paso do tempo, ou circunstancias extraordinarias, entre as que cabe destacar o terremoto de Lisboa de 1755 que produciu unicamente danos menores a pesar da súa intensidade. Nestas obras interviñeron os arquitectos Diego de Riaño, Martín de Gainza e Asensio de Maeda. Tamén nesta etapa Hernán Ruiz edificou o último corpo da Giralda. A catedral e as súas dependencias quedaron terminadas en 1593.
O Cabido Metropolitano mantén a liturxia diaria e a celebración das festividades do Corpus, a Inmaculada e a Virxe dos Reis. Este último día, 15 de agosto, é tamén a festa titular do templo, Santa María da Asunción ou da Sede, e celébrase con solemne procesión de terza e pontifical.
Neste templo atópase o corpo do famoso navegante Cristovo Colón e o do Rei Fernando III de Castela (1199-1252), canonizado en 1671 como San Fernando, sendo papa Clemente X.
A última obra de importancia realizada tivo lugar no ano 2008 e consistiu na substitución de 576 perpiaños que conformaban un dos grandiosos alicerces que sustentan o templo, por novos bloques de pedra de características similares pero con moita maior resistencia. Este difícil traballo foi posible grazas ao emprego de novos sistemas tecnolóxicos que demostraron que o edificio sufría diariamente unhas oscilacións de 2 cm como consecuencia da dilatación dos seus materiais.[3]
Porta de Campanillas
Órgano no interior
Capela da nosa Señora da Antiga
A imaxe da Virxe dos Reis en procesión
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
