Carmen Prieto

Carmen Prieto Rouco, nada en Vilalba o 13 de xaneiro de 1901^[1] e finada na mesma localidade o 11 de maio de 1977,^[2] foi unha poeta e dramaturga galega.

Placa e casa da escritora na rúa Porta de Cima, de Vilalba

Carmen Prieto

Biografía
Nacemento	(es) Carmen Prieto Rouco 13 de xaneiro de 1901 Vilalba, España
Morte	11 de maio de 1977 (76 anos) Vilalba, España
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Ocupación	poetisa, escritora
Xénero artístico	Poesía
Descrito pola fonte	Diccionario bio-bibliográfico de escritores, (vol:3, p.129)

Traxectoria

Epígono de Rosalía de Castro, comezou a escribir moi nova. Algúns poemas publicados en Horas de frebe datan de cando tiña trece anos.^[3] A súa poesía, costumista e dun lirismo subxectivo, céntrase no mundo rural, frecuentemente cun ton anticaciquil. Formalmente, os seus versos amosan defectos no ritmo^[2] e o seu galego é algo forzado.^[4] Colaborou en Ideal Gallego, e moitos dos seus poemas apareceron en Faro Villalbés. Está considerada unha das precursoras da escrita teatral galega canda Herminia Fariña.^[5]

De ideoloxía católica conservadora, durante a Guerra Civil Española cantou as glorias de Francisco Franco.^[6] Deixou de publicar en galego ata 1956, cando editou o poemario bilingüe Lluvia menuda.

Obra

Poemarios

• Horas de frebe (1926)
• Lluvia menuda (1956, bilingüe)
• A virxe viuda. Hestoria dun amor (1964)
• O derradeiro (1977, póstumo)

Obra teatral

• A loita (1923, monólogo anticaciquil e de propaganda das Irmandades da Fala)
• O lexionareo (1925, monólogo patriota español con motivo da guerra de África)
• O embargo (traxedia)
• Treidores celos (zarzuela)
• A boda do afillado (monólogo)
• O secreto da bruxa (sainete)