Antonio Riestra del Moral

Antonio Riestra del Moral, nado en Pontevedra o 26 de outubro de 1909 e finado en Madrid o 29 de outubro de 1984^[1], foi un avogado, militar e político galego.

Antonio Riestra del Moral

Biografía
Nacemento	26 de outubro de 1909 Pontevedra, España
Morte	29 de outubro de 1984 (75 anos) Madrid, España
Procurador en Cortes
6 de novembro de 1967 – 12 de novembro de 1971 Lexislatura: IX lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
3 de xullo de 1964 – 15 de novembro de 1967 Lexislatura: VIII lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
31 de maio de 1961 – 6 de xuño de 1964 Lexislatura: VII lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
16 de maio de 1958 – 18 de abril de 1961 Lexislatura: VI lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
14 de maio de 1955 – 14 de abril de 1958 Lexislatura: V lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
14 de maio de 1952 – 13 de abril de 1955 Lexislatura: IV lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
13 de maio de 1949 – 5 de abril de 1952 Lexislatura: III lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
12 de maio de 1946 – 6 de abril de 1949 Lexislatura: II lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
16 de marzo de 1943 – 24 de abril de 1946 Lexislatura: I lexislatura das Cortes franquistas
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	político, avogado
Partido político	Falange Española Tradicionalista y de las JONS
Familia
Pai	Raimundo Riestra Calderón
Premios
(1964)  Gran Cruz da Orde de Cisneros

Traxectoria

Foi Alférez Provisional na Guerra civil. Sucedeu ao seu pai Raimundo Riestra Calderón, que fora deputado por Redondela, no marquesado de Riestra. Procurador en Cortes por ser Consejero Nacional nato como Delegado Nacional do Servizo Exterior, durante a I Lexislatura (1943-1946). Repite cargo como Consejero Nacional designado polo Xefe do Estado, o ditador Francisco Franco, durante a II Lexislatura (1946-1949).

Secretario en funcións do Instituto de Estudios Políticos e Delegado Nacional do Servizo Exterior de Falange Española. Durante a segunda guerra mundial como Delegado Nacional do Servizo Exterior fixo chegar ao reitorado da Universidade de Santo Tomás en Manila un texto do SEU felicitándoo pola entrada de tropas americanas "liberando a ese pueblo del dominio de una potencia asiática".^[2]

A súa tarefa á fronte do Instituto de Estudios Políticos supuxo o abandono de posicións fascistas totalitarias, defendidas por Pedro Laín Entralgo para avanzar hacia posiciones nacionalistas españolas en las que sólo hay cabida para los pensadores hispanos antimaquiavélicos del Siglo de Oro, y de la tradición nacional corporativa, comezando a dar relevancia a autores máis próximos ao monarquismo autoritario na liña de Eugenio Vegas Latapié.^[3]

Membro do V Consello Nacional de Falange Española Tradicionalista y de las JONS, creado por Decreto de 9 de maio de 1952.^[4]

En xuño de 1964 forma parte do X Consello Nacional de Falange Española Tradicionalista y de las JONS, como conselleiro de libre designación polo Xefe do Estado, o ditador Francisco Franco.^[5]

Recompensas

• Gran Cruz de la Orden Imperial del Yugo y las Flechas.^[6]

Notas

1. Necrolóxica en ABC
2. La extensión falangista en las Filipinas durante la guerra: La prensa española clamaba contra el hostigamiento japonés hacia españoles e incluso se vislumbró la posibilidad de una declaración de guerra al Japón.
3. "Antoni Raja i Vich, El Problema de España bajo el primer franquismo, 1936-1956. El debate entre Pedro Laín Entralgo y Rafael Calvo Serer" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 15 de agosto de 2011. Consultado o 08 de xuño de 2012.
4. (BOE nº 131, de 10 de maio de 1952, p. 2118)
5. ABC (Madrid) - 19/06/1964, p. 53 - ABC.es Hemeroteca
6. Decreto 1935/1974, BOE de 18 de xullo de 1974.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Ficha no Congreso dos DeputadosArquivado 16 de outubro de 2019 en Wayback Machine.
• Xenealoxía Marqueses de Riestra Arquivado 20 de febreiro de 2012 en Wayback Machine.