En bioloxía molecular, o anel contráctil de actomiosina é unha prominente estrutura que se forma nas células durante a citocinese e contribúe ao estrangulamento da célula.[1] Fórmase perpendicularmente ao eixe do aparato do fuso[2] contra o final da telofase, na cal as cromátides irmás se separan cara a lados opostos do fuso, onde se formarán os novos núcleos (Figura 1). A formación do anel de actomiosina segue unha secuencia ordenada de eventos: identificación do sitio de división activo, formación do anel, constrición do anel e desensamblaxe do anel.[1] Está composto de feixes das proteínas actina e miosina II, de aí o seu nome de anel de actomiosina. Este anel funciona creando un movemento contráctil,[3] aínda que o mecanismo que explica como se contrae e que desencadea a contracción aínda se está estudando.[4] Outras proteínas citoesqueléticas tamén están implicadas no mantemento e estabilidade do anel[5] e en impulsar a súa constrición.[6] Ademais da citocinese, na cal o anel se estrangula a medida que a célula se divide (Figura 2), a constrición do anel de actomiosina tamén se activa durante o peche de feridas.[7] Durante este proceso, os filamentos de actina son degradados, preservando o grosor do anel. Despois de que a citocinese se completa, unha das dúas células fillas herda un resto do anel denominado anel do corpo medio.[8]
A activación de quinases do ciclo celular (por exemplo, as quinases asociadas a Rho) durante a telofase inicia a constrición do anel de actomiosina creando un suco que migra cara ao interior da célula. As quinases Rho como ROCK1 regulan a contracción da actomiosina pola fosforilación da cadea lixeira da misosina.[9] Este mecanismo promove os contactos entre células e a súa integridade causando a adhesión celular.
Variacións entre reinos
En animais o anel fórmase creando o suco de segmentación no interior da membrana plasmática e despois divídese por abscisión.[10][11] En fungos que se dividen por xemación fórmase no colo de xemación un anel de actomiosina, na formación do cal está implicada a septina.[12] Na maioría das bacterias e moitas arqueas fórmase unha estrutura homóloga chamada anel z a partir de unidades da proteína FtsZ, un homólogo da tubulina eucariota.[13] Os cloroplastos forman unha estrutura análoga constituída por FtsZ. Estas estruturas non están feitas de actomiosina, pero realizan un papel similar na constrición e permitindo a división da célula procariota ou do orgánulo. En células de plantas non hai anel de actomiosina, porque no seu lugar fórmase unha placa celular que crece centrifugamente desde o centro do plano de división da célula ata que se fusiona coa parede celular en ambos os extremos.[14]
Notas
Véxase tamén
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
