Acontecemento

O termo acontecemento nomea a alteración azarosa, singular e continua cuxos efectos modifican o sentido do histórico, o social ou o político. Pódese dicir que acontecemento é un feito que sucede nun momento dado. Caracterízase por unha ruptura ou transición no curso dos sucesos, e polo seu carácter relativamente efémero, aínda que teña repercusións no futuro. Nun sentido xeral, acontecemento é todo o que sucede e posúe un carácter pouco común, ata excepcional.

Xornalismo

En xornalismo refírese a unha cadea de eventos notables implicacións sociais que merece ser informar como noticia.

Historia

En historia designa un feito notable de actualidade, do mesmo xeito que na historia tradicional acontecemento era un feito memorable, que merecía ser conservado na memoria e rexistrado por escrito, ou sexa, relatado polos historiadores. A renovación da metodoloxía histórica que iniciou a escola de Annales, devalúa ao acontecemento e á que chama historia dos acontecementos ou historia evenemencial (évènement, histoire évènementielle) como o nivel inferior do tempo histórico (tempo curto). Sería a espuma da historia (Fernand Braudel), é dicir, a parte máis visible pero menos significativa, que foi o obxecto tradicional da historiografía pero que debe ser superada ao considerar o nivel intermedio da conxuntura e o nivel superior da longa duración.

Filosofía

En sentido filosófico todo acontecemento trata da perseveranza dunha alteración na que se conxuntan, articulan e funcionan, nun sentido continxente e pode que mesmo paradoxal, múltiples e heteroxéneos mecanismos azarosos, singulares e produtivos de experiencias e subxectividades. Pódese caracterizar igualmente como a articulación de corpos, forzas políticas e sociais, maneiras de vivir, colectividades, prácticas, formas de sensibilidade, especies animais, vexetais e minerais, ficcións, etcétera. O acontecemento non debe confundirse co termo milagre na relixión ou teoloxía. Tampouco debe confundirse co termo feito, circunstancia ou suceso que teoricamente implica algo que xa sucedeu e que non é posible alterar.^[1] Outro debate central en filosofía é o seguinte: Como deben ser entendidos os acontecementos? A semellanza dos obxectos, como entidades individuais susceptibles de ser localizados no espazo e no tempo, e descritos de diferentes maneiras, ou deben ser encarados como proposicións ou feitos cunha identidade que depende esencialmente dos conceptos nos que se atopan encadrados? Así mesmo, como subliña o filósofo galego Abraham Rubín, a crenza en que poida chegar un acontecemento –salvador ou catastrófico– é algo común a toda época inestable, como o é a perspectiva dos movementos sociais que asegura que ese acontecemento pode ser provocado polas subxectividades. Non obstante, non está claro que un acontecemento poida reducirse, sen máis, a aquilo que acontece na realidade efectiva.^[2] A continxencia, de feito, é algo marcado etimoloxicamente no termo "acontecemento", como subliña Rubín, xa que a alusión sempre é a dúas cousas que caen xuntas ou que se tocan, xa sexa por coincidencia ou por contigüidade, que están unha ao carón da outra. Iso é un acontecemento, o que nos toca, o que cae xunto a nós.^[3]

Notas e referencias

1. Gilles Deleuze: Lógica del sentido. Barcelona, Paidós, 2005.
2. Abraham Rubín: Vivir el acontecimiento. Aproximaciones desde el pensamiento contemporáneo. Santiago de Compostela, Universidade de Santiago de Compostela, Servizo de Publicacións e Intercambio Científico, 2016.
3. Abraham Rubín: Vivir el acontecimiento. Ops. cit.