Abd al-Lah I

Abd al-Lah I, tamén coñecido como Abdallah ibn Muhammad ou Abd Allah, nado o 11 de xaneiro de 844 e finado o 15 de outubro de 912,^[1] foi o sétimo emir omeia de Córdoba, reinando Al-Andalus de 888 a 912.

Abd al-Lah I

Nome orixinal	(ar) أبو محمد عبد الله بن محمد
Biografía
Nacemento	11 de xaneiro de 844 (Gregoriano) Córdoba, España
Morte	15 de outubro de 912 (Gregoriano) (68 anos) Córdoba, España
Emir de Córdoba
888 (Gregoriano) – 912 (Gregoriano) ← Al-Mundhir (pt) – Abd al-Rahman III →
Datos persoais
Relixión	Islam
Actividade
Ocupación	político
Familia
Familia	Umayyad of Córdoba (en)
Cónxuxe	Onneca Fortúnez
Fillos	Abd al-Rahman III
Pai	Muhammad I de Córdova
Irmáns	Al-Mundhir

Traxectoria

Os historiadores contemporáneos acusaron a Abd al-Lah de orquestrar a morte do seu medio irmán, al-Mundhir, polo cal ascendeu ao poder.^[2] Isto é pouco probable, xa que Abd al-Lah mostrou moi pouco interese en gobernar, converténdose nun recluso neurótico que só estaba interesado na caza e na súa fe.^{[Cómpre referencia]}

O seu goberno viuse alterado polas constantes guerras entre tribos árabes, bérberes e muladís e tivo que facer fronte tamén a expedicións viquingas. Realmente o seu poder como emir limitouse ás terras cordobesas, pois o resto de provincias estaban gobernadas por familias rebeldes que non acataban a súa autoridade.

A principal ameaza para o emir foi Umar Ibn Hafsun, que conquistara as provincias de Reyyo (incluída Bobastro),^[2]  Elvira (incluída Granada) e Xaén, e aliouse coas poboacións de Archidona, Baeza, Úbeda e Priego. En 891 Ibn Hafsun foi derrotado preto do castelo de Polei e perdeu varias cidades. Porén, ao ano seguinte Ibn Hafsun xa se recuperara e reconquistou todos os territorios perdidos.

En 911, o emir asinou un acordo de paz con Ibn Hafsun. Porén, a guerra estalou de novo ao ano seguinte, só para ser detida pola morte de Abd al-Lah en Córdoba, que estaba mellorando as súas posicións.

O fillo ao que nomeou sucesor foi asasinado por un irmán deste. Abd al-Lah nomeou sucesor ao seu neto e fillo do defunto sucesor, o futuro califa Abd al-Rahman III.

Familia

Abd al-Lah era fillo de Muhammad I e irmán menor de Al-Mundhir.

Arredor de 863, Abd al-Lah casou con Onneca Fortúnez, filla de Fortún Garcés,^[3] rei de Pamplona e Auria. Foi repudiada algún tempo antes de 880 e volveu ao Reino de Pamplona, ​​moi probablemente co seu pai que regresou ese ano,^[2] e tomou como segundo marido ao seu curmán Aznar Sánchez de Larráun co que tivo polo menos tres fillos, entre eles a raíña Toda de Pamplona que era, polo tanto, tía de Abd al-Rahman III.^[2]

Abd al-Lah tivo varios fillos:

• Muhammed ibn Abd al-Lah (864 - 28 de xaneiro de 891). Fillo de Onneca,^[2][4][1] foi asasinado polo seu irmán al-Mutarrif (coa aprobación do seu pai).  Casou cunha muller vasca ou franca chamada Muzna. Eran os pais de Abd al-Rahman III que naceu tres semanas despois da morte do seu pai.^[2]
• al-Mutarrif, asasinado en 895 tras ser acusado de conspiración.^[2]
• Aban
• al-Asi, executado en 921 tras ser acusado de conspiración.

Notas

1. Lévi-Provençal, Évariste (1953). "Du nouveau sur le royaume de Pampelune au IXe siècle". Boletín Hispanique (Universidade de Bordeaux): 5–22. ISSN 0007-4640.
2. Martínez Díez, Gonzalo (2005). El Condado de Castilla (711-1038): la historia frente a la leyenda. ISBN 84-9718-275-8.
3. Kosto, Adam J. (2017). Aragon and the Catalan Counties Before the Union (Sabaté, Flocel ed.). ISBN 978-90-04-34960-5.
4. Lacarra y de Miguel, José María (1945). "Textos navarros del Códice de Roda" (PDF). Estudios de la Edad Media de la Corona de Aragón (58–59): 193–284. ISSN 0032-8472. OCLC 500338136. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 2016.