Elemento rico en AU

Os elementos ricos en adenilato-uridilato ou elementos ricos en AU (ou AREs, do inglés AU-rich elements) son secuencias de ARN que se encontran nas rexións 3' UTR de moitos ARN mensaxeiros que codifican protooncoxenes, factores de transcrición nuclear, e citocinas. Os elementos ricos en AU son un dos determinantes máis comúns da estabilidade do ARN en células de mamíferos.^[1]

Un elemento ricos en AU defínese como unha rexión dun ARNm con abundancia das bases adenina e uridina. Xeralmente marcan o ADN para a degradación.^[2][3] A degradación do ARN dirixida polos elementos ricos en AU está influenciada por moitos factores exóxenos, como a presenza de ésteres forbol, ionóforos de calcio, citocinas, e inhibidores da transcrición.^[1] Estas observacións suxiren que os elementos ricos en AU xogan un papel crítico na regulación da transcrición xénica durante o crecemento celular e diferenciación, e a resposta inmunitaria.^[1]

Os elementos ricos en AU divídense en tres clases con diferentes secuencias. A mellor caracterizada é a dos elementos ricos en AU que teñen unha secuencia central de AUUUA dentro de secuencias ricas en U (por exemplo WWWU(AUUUA)UUUW, onde W é A ou U). Isto encóntrase dentro dunha secuencia de 50-150 bases, e a miúdo se requiren repeticións da secuencia central AUUUA para que funcionen.

Varias proteínas (por exemplo, HuA, HuB, HuC, HuD e HuR) únense a estes elementos e estabilizan o ARNm mentres que outras (AUF1, TTP, BRF1, TIA-1, TIAR, e KSRP) destabilízano; os miARNs poden tamén unirse a algúns deles.^[4] A proteína HuD (tamén chamada ELAVL4) únese aos elementos ricos en AU, aumentando a vida media dos ARNm que teñen estes elementos nas neuronas durante o desenvolvemento e plasticidade do cerebro.^[5]

AREsite é unha base de datos para os xenes que conteñen elementos ricos en AU ou AREs que foi desenvolvida recentemente co obxectivo de fornecer información sobre a caracterización bioinformática detallada de elementos ricos en AU.^[6]

Notas

1. Chen, Chyi-Ying A.; Shyu, Ann-Bin (1995). "AU-rich elements: characterization and importance in mRNA degradation". Trends In Biochemical Science 20 (11): 465–470. PMID 8578590. doi:10.1016/S0968-0004(00)89102-1.
2. C Barreau, L Paillard and H B Osborne (2006). "AU-rich elements and associated factors: are there unifying principles?". Nucleic Acids Res 33 (22): 7138–7150. PMC 1325018. PMID 16391004. doi:10.1093/nar/gki1012.
3. Shaw G, Kamen R (1986). "A conserved AU sequence from the 3' untranslated region of GM-CSF mRNA mediates selective mRNA degradation". Cell 46 (5): 659–67. PMID 3488815. doi:10.1016/0092-8674(86)90341-7.
4. Federico Bolognani and Nora Perrone-Bizzozero (2008). "RNA-protein interactions and control of mRNA stability in neurons". J Neurosci Res 86 (3): 481–489. PMID 17853436. doi:10.1002/jnr.21473.
5. Nora Perrone-Bizzozero and Federico Bolognani (2002). "Role of HuD and other RNA-binding proteins in neural development and plasticity". J Neurosci Res 68 (2): 121–126. PMID 11948657. doi:10.1002/jnr.10175.
6. Gruber AR, Fallmann J, Kratochvill F, Kovarik P, Hofacker IL (2011). "AREsite: a database for the comprehensive investigation of AU-rich elements". Nucleic Acids Res 39 (Database issue): D66–9. PMC 3013810. PMID 21071424. doi:10.1093/nar/gkq990.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Original publication discovering AU-rich elements^{[Ligazón morta]}
• mRNA Translational blockade by AU-rich elements
• Brief introduction to mRNA regulatory elements
• ARED: AU-rich element database
• Transterm page for AU-Rich Element
• AREsite: An online resource for the analysis of AREs