Óso temporal

O óso temporal e unha das pezas que forman o cranio, en concreto as súas partes laterais ou tempas^[1]. Trátase dun óso par xa que o atopamos en ámbalas dúas metades da cabeza e posúe un estrutura complexa formada por rexións morfoloxicamente distintas chamadas en conxunto “porcións” e que, no caso deste óso, reciben os seguintes nomes: escamosa, mastoide e timpánica (que se aprecian sobre todo na cara exocranial) e petrosa (que observamos na cara endocranial ou cerebral).

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Temporal.

Visión do óso temporal do cranio humano (no centro da imaxe)

Situación dos ósos temporais, coloquialmente tempas, no cranio humano

O temporal artéllase nos bordos superiores co óso parietal, no bordo posterior co occipital, no bordo de diante co esfenoide e pómulo, por dentro e fóra respectivamente, e coa mandíbula no bordo inferior.

Estrutura externa

Está formado por catro porcións:

• Porción escamosa : o seu nome é debido a que ten forma de escama. Trátase dunha rexión cóncava e relativamente lisa que ocupa gran parte do óso e que se presenta na cara temporal (externa) e na interna o suco da arteria temporal media.
• Porción petrosa (penedo): de forma triangular e rematada en vértice. Esta porción contén o oído interno e nela atopamos o conduto carótide e o conduto musculotubárico ademais do poro auditivo interno.
• Porción mastoide: nesta parte existen unhas células mastoides que se atopan separadas do encéfalo por unha delgada capa de tecido óseo. Nela aparece a incisura mastoide, a apófise mastoides e o orificio mastoide.
• Porción timpánica: nela atopamos o conduto auditivo externo e a espiña suprameática, ademais da fenda timpanomastoide que separa esta da porción mastoide.

Eminencias

No temporal existen unha serie de saíntes entre os que podemos destacar:

• Apófise cigomática: artéllase coa apófise temporal do óso cigomático.
• Apófise mastoide: é un saínte redondeado que se sitúa detrás do conduto auditivo externo e forma un punto de inserción dos músculos.
• Apófise estiloide: ten forma afiada e é un punto de inserción de varios músculos e ligamentos da lingua e colo.
• Tubérculo articular: conecta coa apófise cigomática. Ten forma redondeada e está unido á fosa mandibular.
• Apófise intraxugular
• Eminencia arcuata
• Apófise vaxinal da estiloide
• Espiña suprameática

Fendas e incisuras

No temporal aparecen algunhas salientables:

• Fenda timpoanomastoide
• Fenda petrotimpánica
• Fenda petroescamosa
• Incisura parietal
• Incisura mastoide

Depresións

No temporal obsérvanse unha serie de orificios, condutos, fosas e depresións característicos:

• Conduto carótide: por onde pasa a arteria carótide interna.
• Fosa xugular: burato polo que pasa a vea xugular.
• Fosa mandibular: entre a parte escamosa e petrosa.
• Conduto auditivo externo: comunica co oído medio.
• Conduto auditivo interno: atravesado por varios nervios.
• Orificio mastoide: atravesado pola vea emisaria.
• Fosa subarcuata.
• Orificio externo do acueduto do vestíbulo.
• Conduto musculotubárico.
• Fosa petrosa.
• Orificio estilomastoide.

Sucos

No temporal temos os seguintes sucos:

• Suco da arteria temporal media.
• Suco do seo sigmoide.
• Suco do seo petroso inferior.
• Suco dos nervios petrosos menores.
• Suco dos nervios petrosos maiores.
• Suco da arteria occipital.

Funcións

Entre outras o óso temporal amosa dúas funcións:

• Forma unha estrutura ríxida que protexe o cerebro dos posibles golpes.
• Serve de estrutura ríxida para o asento das partes do oído.

Galería

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Véxase tamén

Bibliografía

Outros artigos

• Cranio
• Lista de ósos no esqueleto humano

Ligazóns externas

Referencias

1. "Tempas no dicionário RAG". Arquivado dende o orixinal o 09 de xaneiro de 2015. Consultado o 09 de xaneiro de 2015.