Vuelta a España 2013
From Wikipedia, the free encyclopedia
A 68.ª edición da Vuelta a España disputouse dende o 24 de agosto ata o 15 de setembro de 2013, entre as localidades de Vilanova de Arousa e Madrid, cun percorrido total de 3.358,9 km repartidos en 21 etapas.
Tipo | Vuelta a España |
---|---|
Deporte | ciclismo en ruta |
Parte de | UCI World Tour 2013 |
Distancia do evento | 3.319,1 km |
Lugar de saída | Vilanova de Arousa |
Liña de meta | Madrid |
Número de participantes | 198 |
Participantes | |
AG2R La Mondiale 2013 (en) , Argos-Shimano 2013 (en) , Astana 2013, Belkin 2013, 2013 BMC Racing (en) , Cannondale 2013 (en) , 2013 Euskaltel-Euskadi season (en) , FDJ.fr 2013, 2013 Garmin-Sharp (en) , 2013 Katusha (en) , Lampre-Merida 2013, Lotto-Belisol 2013, 2013 Movistar Team season (en) , 2013 Omega Pharma-Quick Step season (en) , Orica-GreenEDGE 2013, RadioShack-Leopard 2013, Saxo-Tinkoff 2013, Sky 2013, Vacansoleil-DCM 2013, 2013 Caja Rural-Seguros RGA season (en) , 2013 Cofidis (en) e NetApp-Endura 2013 (en) | |
Localización e Datas | |
País | España, Francia e Andorra |
Intervalo de tempo | 24 de agosto de 2013 – 15 de setembro de 2013 |
Número de edición | 68 |
Competición | |
Gañador da clasificación xeral | Chris Horner |
Segundo da clasificación xeral | Vincenzo Nibali |
Terceiro da clasificación xeral | Alejandro Valverde |
Gañador da clasificación da montaña | Nicolas Edet |
Vencedora da classificação por equipas | Euskaltel-Euskadi |
Winner of the most combative rider | Javier Aramendia |
Gañador da clasificación por puntos | Alejandro Valverde |
Winner of the combination classification | Chris Horner |
Outro | |
Páxina web oficial | lavuelta.com |
Dez localidades foron saídas inéditas no 2013, as de Vilanova de Arousa, Lalín/A Estrada, Sober, Antequera, Torrecampo, Maella, Valls, Bagà, Graus e Leganés (Parquesur); mentres que tamén houbo 10 finais inéditos de etapa, os de Baiona (Alto do Monte da Groba), Vilagarcía de Arousa (Miradoiro de Lobeira), Fisterra, Lago de Sanabria, Mairena del Aljarafe, Estepona (Alto de Penas Brancas), Güejar Sierra (Alto de Hazallanas), Tarazona, Castelldefels e Peyragudes (Francia).
Ao igual que na anterior edición o percorrido foi criticado polos medios especializados aínda que non de forma tan dura debido ao aumento de quilómetros na contra o reloxo por equipos e ao aumento de dureza nas etapas pirenaicas[1][2][3][4].