VIII dinastía exipcia
dinastía do antigo Exipto / From Wikipedia, the free encyclopedia
A Oitava dinastía do antigo Exipto (VIII Dinastía) é unha liña de faraóns mal coñecida e de curta duración que reinou nunha rápida sucesión a principios do século XXII a.C., probablemente coa súa sede de poder en Menfis. A VIII Dinastía dominou nun momento coñecido como o final do Antigo Reino ou o comezo do Primeiro Período Intermedio. O poder dos faraóns diminuíu mentres o dos gobernantes provinciais, coñecidos como nomarcas, era cada vez máis importante, xa que o estado exipcio convertérase de facto nun sistema feudal. Malia as estreitas relacións entre os reis dos Menfitas e os poderosos nomarcas, especialmente os de Coptos, a VIII Dinastía foi finalmente derrocada polos nomarcas de Heracleópolis Magna, que fundaron a IX dinastía. A VIII Dinastía ás veces combínase coa VII Dinastía precedente, debido á falta de probas arqueolóxicas para esta última, poida que sexa ficticia.
Localización | |||
---|---|---|---|
Datos históricos | |||
Precedido por | |||
Sucedido por | IX dinastía exipcia | ||
Os exiptólogos estiman que a VIII Dinastía gobernou Exipto durante aproximadamente de 20 a 45 anos e propuxéronse diversas datas: 2190 - 2165 a.C.,[1] 2181 - 2160 a.C.,[2][3] 2191 - 2145 a.C.,[4] 2150 - 2118 a.C.[5]