Uncial
From Wikipedia, the free encyclopedia
A uncial é unha grafía particular dos alfabetos latino e grego. Nos sistemas de escritura grego e latino, son os tipos de letras utilizados ata o século VIII d.C. caracterizados polo uso de letras maiúsculas.
Foi Xerome quen deu a estas letras, relativamente grandes, o nome de litterae unciales, isto é, letras dunha polgada de altura. Desde o século III d.C. a uncial grega é utilizada, xunto coa latina, na tradición libraria e o seu foco principal de difusión é o norte de África. É nos ambientes cristiáns onde se desenvolve de xeito máis extenso, é por iso que cando Ulfilas adapta o alfabeto grego para a súa versión da Biblia ao gótico, crea o alfabeto gótico a partir das unciais gregas.