Tinocóridos
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
A dos tinocóridos (Thinocoridae) é unha familia de aves da orde dos caradriformes e suborde dos escolopacios, propia de Suramérica.
Trátase de pequenos limícolas gregarios que se adaptaron a unha dieta herbívora.
A familia foi descrita en 1845 polo médico sueco, dedicado á zooloxía, Carl Jakob Sundevall.[1][2]
O nome científico da familia está formado, como é a norma, sobre a base da raíz do nome do seu xénero tipo, Thinocorus, coa adición dos sufixo do latín científico -ĭdae, propio dos nomes das familias de animais.
En canto Thinocorus, está formado pola unión dos elementos Thin- e -corus (cun -o- epentético parta facilitar a pronuncia). O primeiro está tomado do grego antigo θιν-, thin-, "esta beira", "banco de area", e o latín vulgar -corus, derivado irregular do grego antigo κόρυς kórys "helmo", "casco", "cabeza".[3]
A familia consta de dous xéneros, con dúas especies cada un:[1][2]
| Imaxe | Xéneros | Especies |
|---|---|---|
.jpg) |
Attagis (Saint-Hilaire & Lesson, 1831) |
|
 |
Thinocorus Eschscholtz, 1829 |
|
A familia ten unha distribución suramericana, nas rexións andina e patagónica.[4]
Habitan nunha variedade de ambientes, incluíndo prados, estepas herbáceas, desertos semiáridos e hábitats alpinos. A especie Attagis gayi chega até o límite da neve (5 500 m).[4]
Teñen cabezas pequenas e picos curtos. Aínda que son herbívoros as sementes non son unha parte importante da súa dieta.[4] Porén, sábese que a especie Thinocorus rumicivorus se alimenta dos pétalos carnosos das flores de Calceolaria uniflora, unha especie da familia das escrofulariáceas. No proceso de alimentárense destes apéndices, ricos en azucre, contribúen á polinización das flores.[5]
Teñen unha aparencia semellante á da pita do monte, á do paspallás e ás perdices, pero teñen as ás máis longas.[4] As especies do xénero Thinocorus son máis pequenas, o seu tamaño vai desde o dun pardal común até o dunha becacina cabra, mentres que as do xénero Attagis son máis grandes, do tamaño dunha perdiz. Teñen as patas curtas, pero cos dedos longos. A cor da súa plumaxe é xeralmente críptica. Hai certo dimorfismo sexual na plumaxe das especies de Thinocorus: os machos teñen a cara, o pescozo e o peito grises.
As femias poñen 2 ou 3 ovos nun niño consistente nun oco pouco profundo escavado no chan.
As relacións con outras familias dentro da orde dos caradriformes son incertas. Suxeriuse que a especie Pedionomus torquatus das chairas de Australia, as dúas especies do xénero Jacana e os rostratúlidos son os seus parentes máis próximos.[6] Pedionomus torquatus en particular ten unha ecoloxía alimentaria similar, aínda que difire notabelmente na bioloxía da reprodución.[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
_-_Papallacta_-_Ecuador.jpg)
