From Wikipedia, the free encyclopedia
Unha sinapse eléctrica é unha unión mecánica e electricamente condutora entre dúas neuronas veciñas, que está formada nun estreito espazo situado entre as neuronas pre- e postsináptica denominado unión comunicante. Nas unións comunicantes, as células aproxímanse ata estar a só 3,8 nm unha da outra,[1] unha distancia moito máis curta que os 20 a 40 nanómetros que separan as células nunha sinapse química.[2] En moitos animais, os sistemas baseados en sinapses eléctricas coexisten coas sinapses químicas.
Comparadas coas sinapses químicas, as sinapses eléctricas conducen os impulsos nerviosos máis rapidamente, pero, a diferenza das sinapses químicas, carecen da denominada ganancia, é dicir, o sinal na neurona postsináptica é o mesmo ou menor que o da neurona que o orixinou. As sinapses elécricas encóntranse a miúdo en sistemas neurais que requiren a resposta máis rápida posible, como nos reflexos defensivos. Unha importante característica das sinapses eléctricas é que son principalmente bidireccionais (permiten a transmisión do impulso en ambas as direccións).[3]
Cada unión comunicante (nexo ou gap junction) contén numerosas canles de unión comunicante que cruzan as membranas de ambas as células.[4] Cun diámetro do lume duns 1,2 a 2,0 nm,[2][5] o poro da canle da unión comunicante é larga dabondo como para permitir o fluxo de ións e mesmo moléculas de mediano tamaño como certas moléculas de sinalización desde unha célula á contigua,[2][6] conectando así os citoplasmas das dúas células. Deste xeito, cando o potencial de membrana dunha célula cambia, os ións poden moverse dunha célula á seguinte, levando cargas positivas e despolarizando a célula postsináptica.
Os funís de unións comunicantes están compostos de dúas hemicanles chamadas conexóns en vertebrados, unha achegada por cada unha das células da sinapse.[2][5][7] Os conexóns están formados por seis subunidades proteicas que abranguen todo o grosor da membrana cruzándoa catro veces de 7,5 nm de longo chamadas conexinas, as cales poden ser idénticas ou lixeiramente diferentes.[5]
Unha autapse é unha sinapse eléctrica (ou química) formada cando o axón dunha neurona fai sinapse con dendritas da propia neurona.
A simplicidade das sinapses eléctricas ten como resultado que as sinapses sexan rápidas, pero só poden producir comportamentos simples comparadas coas máis complexas sinapses químicas.[8]
A velocidade relativa das sinapses eléctricas tamén permite que moitas neuronas disparen sincronicamente.[4][5][10] Debido á velocidade de transmisión das sinapses eléctricas, estas encóntranse nos circuítos que controlan mecanismos de fuxida e outros procesos que requiren unha resposta rápida, como a resposta ao perigo do molusco Aplysia, que rapidamente libera grandes cantidades de tinta para escurecer a visión dos seus inimigos.[1]
Normalmente, as correntes transportadas por ións poderían viaxar en ambas as direccións neste tipo de sinapses.[2] Porén, ás veces as unións entre as células son sinapses rectificadoras,[2] que conteñen canles iónicas reguladas por voltaxe que se abren en resposta á despolarización da membrana plasmática dun axón, e impiden que as correntes viaxen nunha das dúas direccións.[10] Algunhas canles poden tamén pecharse en resposta ao incremento das concentracións de ións calcio (Ca2+
) ou hidróxeno (H+
), para que non se estendan os danos dunha célula a outra.[10]
Hai tamén probas de que existe "plasticidade" nalgunhas destas sinapses, é dicir, que a conexión eléctrica que establecen pode reforzarse ou debilitarse como resultado da actividade[11] ou durante os cambios na concentración intracelular de magnesio.[12]
As sinapses eléctricas están presentes por todo o sistema nervioso central e foron estudadas especificamente no neocórtex, hipocampo, núcleo reticular do tálamo, locus coeruleus, núcleo olivar inferior, núcleo mesencefálico do nervio trixémino, bulbo olfactorio, retina e espiña dorsal de vertebrados.[13] Outros exemplos de unións comunicantes funcionais detectadas in vivo atópanse no corpo estriado, cerebelo e núcleo supraquiasmático.[14][15]
O modelo dunha rede de célular interconectadas directamente foi unha das primeiras hipóteses sobre a organización do sistema nervioso a inicios do século XX. Esta hipótese reticular considerábase que estaba en conflito coa agora predominante doutrina da neurona, un modelo no cal as neuronas individuais illadas envían sinais entre elas de tipo químico a través dos espazos sinápticos. Estes dous modelos estiveran en clara oposición na cerimonia de entrega do Premio Nobel de Medicina de 1906, na cal se outorgou conxuntamente o premio a Camillo Golgi, un reticularista e biólogo celular de sona, e a Santiago Ramón y Cajal, o campión da doutrina da neurona e pai da neurociencia moderna. Golgi leu o seu discurso primeiro na cerimonia, en parte detallando evidencias en favor do modelo reticular do sistema nervioso. Ramón y Cajal subiu ao podio despois e refutou as conclusións de Golgi. Porén, a comprensión moderna da coexistencia de sinapses químicas e eléctricas suxire que ambos os modelos son fisioloxicamente significativos, polo que parece que o comité do Nobel acertou outorgando o premio conxuntamente.
Nas primeiras décadas do século XX houbo un substancial debate sobre se a transmisión da información entre neuronas era química ou eléctrica, pero a transmisión sináptica química foi considerada a única resposta válida despois da demostración de Otto Loewi da comunicación química entre as neuronas e o músculo cardíaco. Así, o descubrimento posterior da comunicación eléctrica causou certa sorpresa.
Demostrouse a existencia de sinapses eléctricas por primeira vez entre as neuronas xigantes relacionadas coa fuxida dos cangrexos a finais da década de 1950 e posteriormente atopáronse en vertebrados.[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.