Sancho I, o Craso, tamén coñecido como Sancho II,[1][2][lower-alpha 1] finado no ano 966, foi rei de Galicia en dous períodos 956-958 e 960-966. [3][4]
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 935 |
| Morte | 19 de decembro de 966 (30/31 anos) |
| Causa da morte | veleno |
| Lugar de sepultura | Basílica de Santo Isidoro de León |
| Lista de monarcas de León | |
| | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Catolicismo |
| Actividade | |
| Ocupación | político, rei |
| Familia | |
| Familia | Dinastía ástur-leonesa |
| Cónxuxe | Teresa Ansúrez |
| Fillos | Ramiro III |
| Pais | Ramiro II e Urraca Sánchez de Pamplona |
| Irmáns | Tareixa Ramírez Ordoño III de León Elvira Ramírez |
 | |
Traxectoria
Irmán de Ordoño III e fillo de Ramiro II. Foi coroado na Catedral de Santiago de Compostela. Contou co apoio de parte da nobreza galega, pero foi basculando as súas alianzas cara ao conde castelán Fernán González e o Reino de Navarra. Isto provocou unha grande contestación, o que derivou no seu destroamento e a coroación de Ordoño IV en Santiago de Compostela. Nesta sublevación da aristocracia, aínda que tivo como foco principal Castela, foi de importancia a participación de nobres galegos.
Refuxiouse na corte de Navarra. Abd al-Rahman III acolleuno en Córdoba, onde o curou da súa extrema gordura grazas aos servizos do famoso médico e poeta xudeu Hadsai.
Entón, Sancho acudiu xunto da súa avoa, a raíña Toda de Navarra, a quen pediu axuda para recuperar o seu reino. Fixo un trato cos árabes Abd al-Rahman e Hasday ibn Saprut, que lle axudaron a tomar Zamora en 959. Máis tarde, co apoio da nobreza leonesa e navarra, expulsou do trono a Ordoño IV.
O rei tardou pouco en esquecerse do seu acordo cos musulmáns, que pasaron entón a apoiar a Ordoño IV, aínda que o seu enfrontamento non pasou esta vez dunhas cantas incursións de castigo. Nos últimos anos do seu reinado sucedéronse as rebelións nobiliarias e afianzouse a independencia dos condes casteláns e galegos.
Tentou aglutinar ao conxunto da nobreza galega co apoio de Rosendo de Celanova, a quen puxo á fronte da igrexa de Santiago, en substitución do bispo Sisnando, que foi encarcerado por orde de Sancho. Porén con el aparecen sobre todo os nobres leoneses de Monzón (os Ansúrez), Saldaña e Cea. Casou cunha dama da casa dos Ansúrez, Teresa. Intentou gañarse a confianza dos magnates galegos. Para iso desprazouse ás terras portucalenses con nulo éxito, xa que alí foi envelenado polo conde galaico-portugués Gonzalo Muñoz.
Deixou como herdeiro ao seu fillo de cinco anos Ramiro III, que non sería recoñecido en Galicia.
Notas
Véxase tamén
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
