A Provincia de Choiseul é unha das nove provincias das Illas Salomón. Atópase ao sueste de Bougainville (parte de Papúa Nova Guinea), ao oeste da Illa de Santa Isabel e ao norte de Vella la Vella, Kolombangra e Nova Xeorxia. Ten unha poboación de 36.719 habitantes (2020)
| Localización | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Reinos da Commonwealth | Illas Salomón  | ||||
| Capital | Taro | ||||
| Poboación | |||||
| Lingua usada | Ririo (en)  Babatana (en) Vaghua (en) Varisi (en) Lingua kiribatiana | ||||
| Xeografía | |||||
| Superficie | 3.837 km² | ||||
| Identificador descritivo | |||||
| Fuso horario | |||||
| ISO 3166-2 | SB-CH | ||||
Consta principalmente da illa de Choiseul (comunmente coñecida como Lauru para os nativos) cunha superficie de 3.294 km², e tamén están incluídas tres pequenas illas de ao redor: Taro (100 km²), Vaghena (243 km²) e Rob Roy (200 km²). Ten unha poboación de 20.000 habitantes. A illa de Taro, a capital da provincia, ten unha superficie de 15 kilometros cadrados (5,8 sq mi).
Historia
Descubrimento e nome
Cando os nativos chegaron por primeira vez e descubriron a illa grande, chamárona Lauru. Entón, en 1568, o explorador español Álvaro de Mendaña de Neira redescubriu a illa e chamoulle San Marcos ('San Marcos'). O propio Mendaña nunca puxo o pé en Lauru. Chamouna San Marcos, porque vía a illa dende Santa Isabel o día de San Marcos.
Foi esquecida durante 200 anos ata que o explorador Francés Louis Antoine de Bougainville volveu ver a illa e chamoulle Choiseul en honor ao Ministro de Asuntos Exteriores e estadista Choiseul.
Hoxe, os dous nomes máis comúns para a illa son Choiseul e Lauru. San Marcos non se usa habitualmente na actualidade.
Era colonial
A provincia de Choiseul non formaba parte inicialmente do Protectorado Británico das Illas Salomón (BSIP). Do mesmo xeito que Buka, Bougainville (ambas agora forman parte da Rexión Autónoma de Bougainville de Papúa Nova Guinea), Santa Isabel e as illas Ontong, formaba parte da Illas Salomón alemás en 1884. Quince anos máis tarde, en 1899, Alemaña cedeu Choiseul, Isabel e Ontong Java aos británicos para formar parte das Illas Salomón británicas. En 1900, Charles Woodford, o Comisionado Residente das Illas Salomón navegou a Choiseul vía Isabel nun barco chamado Torch e plantou a bandeira británica en Choiseul o 23 de agosto de 1900. Proclamando Choiseul como parte das Salomón británicas. Durante a segunda guerra mundial, o noroeste de Choiseul, ao longo do corredor de Nukiki a Voza, foi ocupada en parte polas forzas militares xaponeses cuxa guarnición foi asaltada polas Forzas de marines estadounidenses en outubro e novembro de 1943. O protectorado (BSIP) creou o Consello de Choiseul en 1948. O consello estaba formado por representantes dos sete subdistritos de Choiseul. Reuníase dúas veces ao ano co Comisario de Distrito para discutir os seus asuntos.
Época moderna
- Eagon Resource Company Limited é a primeira empresa madeireira que opera en Choiseul cando desembarcou en Moli en 1989.
- 25 de xuño de 2010- MV.San Marcos, o segundo buque de Lauru Shipping entra en servizo en Taro. San Marcos é un barco de carga de 35 metros, 340 toneladas, 250 metros cúbicos de capacidade de carga e pode viaxar a 10 nós. O buque foi comprado ao Xapón por SB $ 3,7 millóns [US $ 445,000] con fondos do goberno nacional SB $ 1 millón [US $ 12,000], o goberno de Taiwán SB $ 1 millón, Lauru Shipping Company SB $ 1,6 millóns [US $ 193,000] e South Choiseul Constituency SB $ 100,000 [12.000 USD]
- Municipio de Taro. A Oficina de Proxectos do municipio de Choiseul foi creada en 2008. Un consultor de terras a curto prazo que estivo contratado desde 2009 que facilitou o proceso de adquisición da propiedade perpetua, a parcela 015-002-4 que adquiriuse baixo o contrato de compra e venda. A continuación, o 21 de decembro de 2011, na aldea de Poroporo, o Ministro de Goberno Provincial e Fortalecemento Institucional, Excmo. Walter Folotalu presidiu o acto de sinatura da adquisición de bens perpetuos á Deputación. Ese día o ministro entregou un cheque de 4 millóns de dólares como parte do pago do prezo de compra de dez millóns e corenta mil dólares por un terreo. O pago fíxose aos propietarios da terra no continente.
- A Primeira casa do Xerador para Taro construíuse en 2011. É un xerador diésel. Tróuxose a tempo para proporcionar luces para a primeira Conferencia da Premier que se celebrou en Choiseul a finais dese ano.
- Renovación do aeroporto e da terminal O aeroporto de Taro renovouse en 2011 coa súa primeira terminal en 2011. Tamén cercouse por todas partes. O edificio da terminal foi financiado polo PGSP.
- Novo Salón de Actos Provincial foi construído e rematado en 2011 co apoio do financiamento do PGSP. Construíuse a propósito a tempo para acoller a Conferencia dos Premiers en Taro.
- O novo peirao de formigón de Taro Construíuse en 2011 para substituír o antigo peirao de madeira.
- Novo laboratorio de informática para a escola secundaria provincial de Choiseul Bay construíuse en 2012. A única escola secundaria provincial da provincia.
Véxase tamén
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Provincia de Choiseul |
Ligazóns externas
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
