Presión oncótica
From Wikipedia, the free encyclopedia
A presión oncótica ou presión osmótica coloidal é unha forma de presión osmótica inducida polas proteínas, especialmente pola albumina,[1] que se encontran no plasma (líquido do sangue) dun vaso sanguíneo, que causa que o fluído sexa atraído de novo cara ao interior dos capilares. Os coloides que participan desprazan moléculas de auga, creando así un déficit relativo de moléculas de auga e o movemento das moléculas de auga de regreso ao interior do sistema circulatorio no extremo venoso de menor presión dos capilares.
Ten o efecto oposto tanto ao da presión arterial hidrostática, empurrando a auga e pequenas moléculas fóra dos vasos sanguíneos cara aos espazos intersticiais no extremo arterial dos capilares, coma ao da presión osmótica coloidal intersticial. Estes factores que interaccionan determinan un equilibrio de partición da auga extracelular entre o plasma sanguíneo e o exterior do torrente circulatorio.
A presión oncótica afecta fortemente ás funcións fisiolóxicas do sistema circulatorio. Crese que ten un importante efecto sobre a presión a través dos glomérulos renais. Porén, este concepto foi moi criticado e pasou a prestárselle maior atención ao impacto da capa de glicocálix intravascular como principal contribuínte.[2][3][4][5]