Pergamiño
From Wikipedia, the free encyclopedia
Pergamiño[1] ou pergameo[2] (do grego pergaméne e do latín pergamina ou pergamena) é o nome dado a unha pel de animal, xeralmente de cabra, carneiro, cordeiro ou ovella, preparada para escribir nela. Designa tamén o documento escrito nesa pel. Foi largamente utilizado na antigüidade occidental, en especial na Idade Media, até a difusión do papel, invención chinesa.
A orixe deste nome ven da cidade de Pérgamo, onde existía unha grande produtividade de elevada calidade do pergamiño, mais realmente a existencia deste material remóntase a dous milenios antes de Cristo (cando Pérgamo aínda non existía).