Palacio Real de Exposicións
From Wikipedia, the free encyclopedia
O Edificio Real de Exposicións é un edificio Patrimonio da Humanidade en Melbourne, Victoria, Australia, construído entre 1879 e 1880 como parte do movemento expositivo, que presentou máis de 50 exposicións entre 1851 e 1915 en todo o mundo. O edificio ocupa aproximadamente 26 ha., ten unha lonxitude de 150 m. e está rodeado por catro rúas da cidade.[1] Atópase no 9 Nicholson Street nos Xardíns Carlton, flanqueado polas rúas Victoria, Carlton e Rathdowne, no extremo nordés do distrito central de negocios. Construíuse para albergar a Exposición Internacional de Melbourne en 1880–81, despois acolleu a Exposición Internacional do Centenario aínda máis grande en 1888, e a inauguración formal do primeiro Parlamento de Australia en 1901. O edificio é representativo do diñeiro e do orgullo que tiña Victoria na década de 1870.[2] Ao longo do século XX, seccións e ás máis pequenas do edificio foron obxecto de demolición e incendio, con todo, o edificio principal, coñecido como o Gran Salón, sobreviviu.
Palacio Real de Exposicións | |
---|---|
O Palacio real de Exposicións, coa súa fonte no lado sur ou Xardíns Carlton. | |
Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
País | Australia |
Localización | Distrito Central de Negocios, Carlton, Melbourne, Victoria, Australia |
Tipo | Cultural |
Criterios | II |
Inscrición | 2004 (28ª Sesión) |
Rexión da UNESCO | Europa e América do Norte |
Identificador | 1131 |
Restaurouse durante a década de 1990 e en 2004 converteuse no primeiro edificio de Australia en ser declarado Patrimonio da Humanidade pola UNESCO, sendo un dos últimos grandes edificios de exposicións do século XIX que quedan no mundo. É o lugar máis completo do mundo que se conserva do movemento das Exposicións Universais de 1851-1914. Atópase xunto ao Museo de Melbourne e é o elemento máis grande da colección do Museo Victoria. Hoxe, o edificio acolle varias exposicións e outros eventos e está estreitamente ligado aos eventos do Museo de Melbourne.