Lei Pittman
lei dos EEUU sobre a moeda de prata / From Wikipedia, the free encyclopedia
A Lei Pittman (en inglés: Pittman Act) é unha lei federal dos Estados Unidos aprobada o 23 de abril de 1918 e promovida polo senador demócrata Key Pittman, de Nevada. Por medio desta lei autorizábase a conversión en lingotes dunha cantidade máxima de 350 millóns de moedas dun dólar de prata, así como a venda ou a utilización destes lingotes para a cuñaxe de moeda subsidiaria de prata e a adquisición directa de prata producida nas minas dos EEUU para a cuñaxe dun número equivalente de dólares.[1]
Por cada dólar de prata fundido e converstido en lingotes, a lei tamén esixía a retirada temporal da circulación dun valor equivalente de "certificados de prata". Estes certificados poderían ser substituídos temporalmente por unha nova emisión de billetes do Banco da Reserva Federal, incluíndo valores faciais de 1 e de 2 dólares por vez primeira.[2]