Herdanza non mendeliana
From Wikipedia, the free encyclopedia
Herdanza non mendeliana é un termo xeral que fai referencia a calquera patrón de herdanza xenética no cal os caracteres non segregan de acordo coas leis de Mendel. As leis de Mendel describen a herdanza de caracteres que están determinados por un só xene situado nos cromosomas do núcleo celular. Na herdanza mendeliana, cada proxenitor contribúe cun alelo para ese carácter. Se coñecemos os xenotipos de ambos os proxenitores nun cruzamento xenético, as leis de Mendel poden utilizarse para determinar a distribución de fenotipos esperados na descendencia. Porén, hai varias situacións nas cales as proporcións fenotípicas observadas non se corresponden cos valores preditos.
A expresión "herdanza non mendeliana" normalmente só se utiliza para describir as excepcións que ocorren na reprodución eucariota.[1]
A herdanza non mendeliana xoga un papel en varias doenzas.[2]