Gliceraldehido
composto químico / From Wikipedia, the free encyclopedia
O gliceraldehido é a máis simple das aldosas (monosacáridos cun grupo aldehido). Está composto por tres átomos de carbono (aldotriosa); o primeiro ten un grupo aldehido, o segundo ten unido un hidróxeno e un grupo hidroxilo, mentres que pola contra o terceiro posúe 2 hidróxenos e un hidroxilo (-OH). Ademais, o segundo carbono está unido a catro substituístes diferentes polo que se denomina carbono asimétrico ou quiral. Ao cambiar a posición do grupo –OH do carbono central obtéñense dous isómeros espaciais cunha estrutura que é a imaxe especular da outra, así se o grupo –OH se sitúa á esquerda se denominará L-gliceraldehido e se sitúa á esquerda, D-gliceraldehido. O gliceraldehido terá por tanto dous enatiómeros e actividade óptica.
Gliceraldehido | |
---|---|
2,3-Dihidroxipropanal | |
Outros nomes Gliceraldehido | |
Identificadores | |
Número CAS | 56-82-6 |
PubChem | 751 |
ChemSpider | 731 |
ChEBI | CHEBI:5445 |
ChEMBL | CHEMBL173813 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| |
Propiedades[1] | |
Fórmula molecular | C3H6O3 |
Masa molar | 90,08 g mol−1 |
Densidade | 1,455 g/cm³ |
Punto de fusión | 145 °C |
Punto de ebulición | 140−150 °C a 0,8 mmHg |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
A súa fórmula molecular é: C3H6O3
O gliceraldehido pode ser preparado con dihidroxiacetona, pola oxidación suave do glicerol, por exemplo co peróxido de hidróxeno e un sal ferroso como catalizador.
Por un accidente afortunado, a denominación D da xeometría molecular xurdiu no século XIX. Tempo despois, sería confirmada pola cristalografía de raios X no ano 1951.
É o primeiro monosacárido que se obtén na fotosíntese, durante a fase escura (ciclo de Calvin).