Amorodeira brava
especie de planta From Wikipedia, the free encyclopedia
especie de planta From Wikipedia, the free encyclopedia
A amorodeira brava, amorodo ventureiro, amorodo silvestre, morogos, morotes, morillóns ou careixón (Fragaria vesca) é unha planta herbácea perenne do xénero Fragaria, da familia das rosáceas, que medra brava en lugares frescos e húmidos, nos claros dos bosques, xeralmente preto dos regos. Produce un pseudofroito que é reputado e procurado polo seu gusto intenso e picante. O seu recendo e aroma diferen dos do amorodo híbrido, comunmente cultivados para o consumo. [1][2]
| Amorodeira brava | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||
| Fragaria vesca Coville | |||||||||||||||||||||
| Subespecies | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
O amorodo ventureiro foi o preferido en Europa dende a Antigüidade, e dende o século XIV comezou o seu cultivo organizado, que só cedeu ante o desenvolvemento de híbridos de variedades americanas de froito máis grande. O seu sabor é, porén, máis intenso, e algúns gourmets prefírena.
F. vesca é unha planta vivaz, sempreviva, estolonífera, cuxos talos acadan os 20 cm de altura. Presenta unha roseta basal de onde xprden as follas, trifoliadas, e os talos florais, ambos da mesma lonxitude. Os pecíolos das follas son pilosos. Cada un soporta unha folla composta con tres folíolos ovais dentados. Estes son verde brillantes pola face; máis pálidos polo envés, que manifesta unha nervadura moi destacada e unha gran pilosidade. Da roseta basal xorden tamén outro tipo de talos rastreiros —estolóns— que producen raíces adventicias de onde nacerán eventualmente outras plantas, aínda que en F. vesca este tipo de gromo é menos frecuente que noutras especies do mesmo xénero.
Os talos florais non presentan follas. No seu extremo aparecen entre abril e xuño as flores, non máis de cinco, brancas, de cinco pétalos brancos, cinco sépalos e unha vintena de estames amarelos e alto contido en pole; a planta é hermafrodita, colocándose as flores femininas máis altas cás masculinas para previr a autopolinización. O axente polinizador máis habitual son os insectos, en especial abellas e dípteros; varias especies de formigas aliméntanse ás veces do néctar da flor, aínda que sen contribuír á polinización.
O froito, que coñecemos como "amorodo bravo" ou "morote", é en realidade un engrosamento do receptáculo floral, sendo os puntiños que hai na pela os auténticos froitos, aquenios de arredor de 1 mm de diámetro. É un eterio de cor vermella, doce e recendente, que concentra os nutrientes do talo floral, que se decolora e adelgaza a medida que o eterio aumenta de tamaño.
A amorodeira brava é nativa de Eurasia, e medra brava en toda Europa e no norte de Asia. Prefire solos húmidos, ben drenados, ricos en nutrientes e en humus; require algo de sol mais non en exceso, crecendo nos clareiros e marxes dos bosques e fragas. En Galiza medra en pasteiros e preto dos bosques de ribeira.
O amorodo silvestre consómese dende a prehistoria, como testemuñan numerosos achados arqueolóxicos. Foi coñecida polos gregos e romanos; varios poetas dedicáronlle versos, entre eles Ovidio, Plinio e Virxilio. A partir do século XIV emprendeuse o seu cultivo, acadando froitos de maior tamaño e menos agres. A Hieronymus Bock débeselle a primeira descrición botánica científica da planta. As bagas son moi saborosas e poden empregarse na fabricación de marmeladas, zumes e xeados.
Hoxe en día apréciase como planta medicinal; é rica en taninos, polo que se utiliza coma adstrinxente. A decocción das follas emprégase para a anemia e as afeccións hepáticas. Mesturada con follas de menta (Mentha x piperita) empregábase como lavadura antiséptica para a roupa branca. Tamén se empregou a decocción para tratar a gota; cóntase que Carl von Linné curou a doenza cun tratamento a base de amorodeira brava.
_f001.jpg)
Quereixón, pote, morote, morota, morondo, morogo, morodo bravo, morodo, morodio, morillote, morillón, morango, mirillote, meroto, merote, merogo, merodo, merodio, meirogo, marote, marogo, freses bravas, frese, fresa salvaghe, fresa bravía, fresa brava, fresa, freces, érbedo, careixón, aspo, amurolo, amorozo, amoroto, amorote, amororo, amorón, amorolo, amorollo, amorodo, amorodio, amorillón, amorodo, amerodo, amaroto, amarote, amarillote, almuroces, almirúendano, alfreces, afreses e afresa brava[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
