Explorer 7
From Wikipedia, the free encyclopedia
Explorer 7, tamén coñecido como S-1 ou S-1A, foi un satélite artificial da NASA lanzado o 13 de outubro de 1959 mediante un foguete Juno II desde o Centro Espacial de Cabo Cañaveral. Un intento previo para lanzar unha nave igual, o 16 de xullo de 1959, finalizou en fracaso pola perda de control do foguete lanzador aos 5,5 segundos da engalaxe.[2][5][6]
Datos rápidos Tipo, Organización ...
Explorer 7 / S-1 | |
---|---|
Explorer 7 sendo instalado no foguete Juno II | |
Tipo | Científico |
Organización | NASA |
Data de lanzamento | 13 de outubro de 1959, 15:30 GMT[1][2][3][4] |
Foguete portador | Juno II[2][5] |
Sitio de lanzamento | Centro Espacial de Cabo Cañaveral, LC-5[2][6] |
Obxectivo da misión | Estudo dos raios X solares e dos raios cósmicos.[2][6] |
NSSDC ID | 1959-009A |
Masa | 41,5 kg[5] |
Dimensións | Bicono truncado de 75 cm de diámetro e 75 cm de alto[2] |
Datos orbitais | |
Semieixo maior | 6963 km[1] |
Inclinación | 50,3 graos[1] |
Apoapse | 691,8 km[1] |
Periapse | 393,3 km[1] |
Pechar