![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f5/Earth_seafloor_crust_age_1996_-_2.png/640px-Earth_seafloor_crust_age_1996_-_2.png&w=640&q=50)
Expansión do fondo oceánico
From Wikipedia, the free encyclopedia
A expansión dos fondos oceánicos ocorre nas dorsais oceánicas, onde se forma unha nova cortiza oceánica mediante a actividade volcánica e o movemento gradual do fondo afastándose da dorsal. Este feito axuda a entender a deríva continental explicada pola teoría da tectónica de placas.[1]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f5/Earth_seafloor_crust_age_1996_-_2.png/640px-Earth_seafloor_crust_age_1996_-_2.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/43/Plates_tect2_gl.svg/640px-Plates_tect2_gl.svg.png)
Teorías anteriores (por exemplo, a de Alfred Wegener) sobre deríva continental supuñan que os continentes eran transportados a través do mar. A idea de que o propio fondo mariño móvese (e arrastra aos continentes con el) mentres se expande desde un eixo central foi proposta por Harry Hess da Universidade de Princeton na década de 1960.[2] A teoría acéptase amplamente na actualidade, e crese que o fenómeno é causado por correntes de convección na parte débil e plástica da capa superior do manto (denominada astenosfera na definición clásica). As maiores probas da mencionada teoría son as fosas oceánicas, as dorsais oceánicas, o magma saínte cara á superficie, o novo fondo mariño.[3]