![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/43/Estela_de_Carlotto.jpg/640px-Estela_de_Carlotto.jpg&w=640&q=50)
Estela de Carlotto
From Wikipedia, the free encyclopedia
Enriqueta Estela Barnes de Carlotto, nada en Buenos Aires o 22 de outubro de 1930, é unha activista arxentina polos dereitos humanos e presidenta da asociación Avoas de Praza de Maio.
![]() ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (es) Enriqueta Estela Barnes de Carlotto ![]() 22 de outubro de 1930 ![]() Buenos Aires, Arxentina ![]() |
Profesora | |
![]() | |
Datos persoais | |
Residencia | Buenos Aires ![]() |
País de nacionalidade | Arxentina ![]() |
Actividade | |
Ocupación | mestra , Activista polos dereitos humanos , política ![]() |
Membro de | |
Participou en | |
25 de maio de 2023 | International endorsement letter. Barcelona leads the way (en) ![]() ![]() |
Familia![]() | |
Fillos | Remo Carlotto (en) ![]() ![]() ![]() |
Parentes | Ignacio Montoya Carlotto (en) ![]() ![]() |
Premios | |
![]() |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/80/Kirchner_con_Abuelas_y_nietos_recuperados.jpg/640px-Kirchner_con_Abuelas_y_nietos_recuperados.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/11/ESTELA_DE_CARLOTTO_Y_SU_NIETO_VISITAN_ECUADOR_%2815512583446%29.jpg/640px-ESTELA_DE_CARLOTTO_Y_SU_NIETO_VISITAN_ECUADOR_%2815512583446%29.jpg)
Unha das súas fillas, Laura Estela Carlotto, foi secuestrada e desaparecida en Bos Aires, embarazada, a finais de 1977. A partir de historias puido reconstruír que a súa filla chegou a parir e que o seu neto foi apropiado e cambiaron a súa identidade. Buscouno durante case 36 anos.[1] O 5 de agosto de 2014, despois dun control voluntario de ADN por parte do interesado, identificouse o seu neto e converteuse no número 114 na listaxe de netos recuperados.[2][3][4]
Carlotto recibiu diversos premios polo seu traballo coas Avoas de Praza de Maio, incluído o Premio de Dereitos Humanos da Organización das Nacións Unidas e o premio Félix Houphouët-Boigny, outorgado pola UNESCO.