Egoísmo moral
From Wikipedia, the free encyclopedia
O egoísmo moral, ou egoísmo ético, é unha doutrina ético filosófica que afirma que as persoas deben ter a normativa ética de obrar para o seu propio interese, e que esa á a única forma moral de obrar, aínda que permite realizar accións que axuden a outros, pero coa finalidade de que o axudar nos dea un beneficio propio tomándoo como un medio para lograr algo proveitoso. Afirma que a validez dunha teoría ou praxe se encontra na súa achega directa á edificación positiva e responsable do eu ou desenvolvemento persoal.
O egoísta moral baséase na afirmación de si mesmo; que o converte no seu propio soberano ó tornalo consciente da súa realidade moral e persoal. A realidade é a da súa propia existencia e o seu vivir nunha realidade determinada. Está vencellado á dimensión moral de formas de subxectivismo ou solipsismo radical.