![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e7/Ayuntamiento%252C_La_Coru%25C3%25B1a%252C_Espa%25C3%25B1a%252C_2015-09-25%252C_DD_141-143_HDR.jpg/640px-Ayuntamiento%252C_La_Coru%25C3%25B1a%252C_Espa%25C3%25B1a%252C_2015-09-25%252C_DD_141-143_HDR.jpg&w=640&q=50)
Eclecticismo (arquitectura)
From Wikipedia, the free encyclopedia
O eclecticismo,[1] en arquitectura, é unha tendencia que mestura elementos de diferentes estilos e épocas da historia da arte e da arquitectura. Naceu en Francia e exportouse rapidamente por toda Europa e Rusia, e despois aos Estados Unidos. O estilo desenvolveuse en occidente entre 1860 e finais da década de 1920.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e7/Ayuntamiento%2C_La_Coru%C3%B1a%2C_Espa%C3%B1a%2C_2015-09-25%2C_DD_141-143_HDR.jpg/640px-Ayuntamiento%2C_La_Coru%C3%B1a%2C_Espa%C3%B1a%2C_2015-09-25%2C_DD_141-143_HDR.jpg)
O vocábulo ecléctico procede do adxectivo grego εκλεκτός, que significa "escolleito", que á súa vez deriba do verbo εκλέγω, "escoller". O que fixeron os arquitectos e artistas en xeral da época foi escoller de toda a historia da arte o que máis lles interesaba.
Tamén se empregou para definir ese período a palabra historicismo, referíndose a unha nova visión da historia, en que se pescuda filosoficamente.[2] Porén, eclecticismo ou historicismo non se refiren ao mesmo, xa que o historicismo é o uso dunha linguaxe anterior e o eclecticismo emprega varias linguaxes anteriores nunha mesma arquitectura. As referencias principais do historicismo foron a arte gótica (neogótico), a arte románica (neorrománico) e a arte oriental (orientalismo e exotismo).
Este foi un período complexo da historia da arquitectura en que coexistiron moitas tendencias entrecruzadas, con algunhas versións de carácter nacional, xa que cada país intentou revivir as súas tradicións máis autóctonas, coincidindo cos movementos nacionalistas ou rexionalistas.[3]