From Wikipedia, the free encyclopedia
O cotiledón, forma sancionada pola Real Academia Galega,[1] ou cotiledon, como escriben moitos, forma mellor adaptada á etimoloxía (xa que o termo deriva do grego κοτυληδών kotylēdōn, xenitivo κοτυληδόνος kotylēdonos, "cavidade en forma de copa",[2] de κοτύλη kotýlē "copa")[3][4] é a primeira ou unha das primeiras follas da planta que que se forman no embrión dos antófitos (plantas con flores); por isto chámase tamén folla primordial, folla embrionaria ou folla seminal.[4]
Existe unha gran cosnstancia no número de cotiledóns que teñen os embrións, até o punto que este feito permitiu establecer a división fundamental das anxiospermas en monocotiledóneas (liliópsidas, na terminoloxía moderna) e dicotiledóneas (magnolióspidas), segundo o embrión posúa un ou dous cotiledóns; pola súa parte, nos embrións das ximnospermas comunmente existen varios.[4]
A forma dos cotiledóns é, en xeral, moi diferente da das follas (véxanse as dúas primeiras imaxes da galería), e pode variar moito dunha especie a outra. Porén, teñen unha menor variabilidade que as follas evolucionadas, con formas simples: lineal, ovalada, elíptica ou crenulada.
Os cotiledóns serven para reservaren e absorberen nutrientes na semente até que a plántula poida desenvolver as raíces e as súas verdadeiras follas e realizar a fotosíntese. Cando a semente carece de tecido nutricio adoitan telo bastante desenvovido nos cotiledóns, como ocorre, por exemplo, nos faballóns, os feixóns, as ervellas etc. (dicotiledóneas) e constitúen, neste caso, órganos de reserva que facilitan o nutrimento da plántula. Nas monocotiledóneas o cotiledón funciona a xeito de órgano absorbente das reservas seminais, que traslada á nova plantiña.[4]
Algúns botánicos, co pretexto de que o nome utilizado por Linneo estaba certamente mal elixido, pretenderon substituír o termo cotiledón por outros, como embriofilo, protofilo ou os xa mencionados máis ariiba. Pero o certo é que o nome linneano segue usándose actualmente en todos os tratados de botánica.[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.