arquitecta española From Wikipedia, the free encyclopedia
Carme Pinós i Desplat nada en Barcelona en 1954 é unha arquitecta e profesora universitaria española.[1] En decembro de 2021 foi galardoada co Premio Nacional de Arquitectura e España, que xa recibira en 1995.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (ca) Carme Pinós i Desplat 23 de xuño de 1954 (70 anos)Barcelona, España |
| Educación | Escola Técnica Superior de Arquitectura de Barcelona Universidade Politécnica de Cataluña |
| Actividade | |
| Ocupación | arquitecta, product designer (en)  |
| Empregador | Universidade Harvard Universidade de Columbia Universidade de Illinois en Urbana-Champaign Escola Politécnica Federal de Lausana |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Premios | |
| |
| Descrito pola fonte | The Architect: Women in Contemporary Architecture (en) |
| Páxina web | cpinos.com |
  | |
Carme Pinós é filla de Tomás Pinós, médico e director de Patoloxía Dixestiva do Hospital de la Santa Creu i Sant Pau de Barcelona. Tiña 60 anos cando naceu Carme. Mentres estudaba arquitectura na Escola de Arquitectura de Barcelona, axudou á súa nai a xestionar a súa granxa en Balaguer ( Lleida ). Esta experiencia influíu na súa concepción paisaxística para proxectar edificios axeitados ao carácter particular de cada lugar. [2] Na escola había 4 mulleres fronte a 200 homes.[3]
Alí coñeceu a Enric Miralles (1955-2000), o seu marido e parella durante máis dunha década.[4] Desde a súa etapa inicial con Miralles, ademais do Cemiterio de Igualada, as obras máis recoñecidas son: Colexio La Llauna, Badalona (1991), Centro Social de Hostalets de Balenyá (1992), Campo Olímpico de Tiro con Arco, Barcelona (1991), o Pavillón Pedro Ferrándiz (1993), o Centro Social La Mina (1993) e a Escola-Fogar de Morella (1993). Por este último traballo recibiron o Premio Nacional de Arquitectura en 1995.[5]
En 1991 fundou o seu propio estudo co nome de Estudio Carme Pinós, que en 1996 gañou o concurso para a construción do Paseo Marítimo de Torrevieja .
Entre os seus últimos proxectos máis destacados destacan o Plan Xeral do centro histórico de Saint Dizier ( Francia ), onde tamén realizou intervencións no espazo público; a construción da Torre Cube, en Guadalaxara ( México ); [6] o centro cultural e expositivo CaixaForum Zaragoza (España); e o conxunto formado pola Praza da Gardunya, a Escola Massana, un edificio residencial e a fachada posterior do mercado da Boquería, en Barcelona (España).[7]
En 2012 creou a firma de mobles Objects by Estudio Carme Pinós.[8]
En 2021, o Museo ICO de Madrid, na súa " aposta por dar visibilidade aos grandes expoñentes da arquitectura contemporánea ", dedicoulle unha importante exposición que abarca os trinta anos da súa carreira.[9][10] Foi a primeira exposición dunha arquitecto en España.[11]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
