Brecha (xeoloxía)
From Wikipedia, the free encyclopedia
En xeoloxía, as brechas son rochas compostas aproximadamente nun 50 % de fragmentos angulosos de rocha de tamaño superior a 2 milímetros unidos por unha matriz e un cemento natural.
Os fragmentos constitutivos dos conglomerados e das brechas son maiores que os dos arenitos, é dicir, maiores de 2 milímetros, pero a brecha distínguese dos conglomerados porque os seus fragmentos constitutivos son angulosos, mentres que nos conglomerados son redondeados (ver pudinga). Poden distinguirse brechas monoxénicas, compostas de elementos da mesma natureza e brechas polixénicas, compostas de elementos de diferente natureza. Moitas son de orixe sedimentaria, aínda que tamén poden ter outras orixes. A palabra brecha significa 'roto' e pode proceder do grego ou do francés brèche.[1]