![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7f/Boniface-of-Montferrat.jpg/640px-Boniface-of-Montferrat.jpg&w=640&q=50)
Bonifacio de Montferrato
From Wikipedia, the free encyclopedia
Bonifacio de Montferrato (en italiano: Bonifacio I del Monferrato, en grego: Βονιφάτιος ο Μομφερατικός, Vonifátios Momferratikós), nado en 1150 e finado o 4 de setembro de 1207, foi marqués de Montferrato desde 1191 até a súa morte en 1207[1]. Era o terceiro fillo de Guillerme V de Montferrato e Xudit de Babenberg, nado despois do regreso do seu pai da Segunda Cruzada.[2] Os seus irmáns máis vellos foron Guillerme de Montferrato, conde de Xaffa e Ascalón e Conrado de Xerusalén, ao que sucedeu como Bonifacio I en 1191.[3][4][5]
![]() ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1150 (Gregoriano) ![]() Piemonte ![]() |
Morte | 4 de setembro de 1207 (Gregoriano) ![]() Mosinópolis, Grecia (pt) ![]() ![]() |
Causa da morte | morto en combate ![]() |
![]() ![]() | |
1192 (Gregoriano) – 1207 (Gregoriano) ← Conrado de Monferrato (pt) ![]() ![]() ![]() | |
Actividade | |
Ocupación | monarca ![]() |
Carreira militar | |
Rango militar | cabaleiro ![]() |
Outro![]() | |
Título | Margrave Marqués ![]() |
Familia | Aleramici (pt) ![]() ![]() |
Cónxuxe | Margarida de Hungría (1204 (Gregoriano)–) Elena di Bosco (1170 (Gregoriano)–) Jeanne of Antioch Eleonora di Savoia |
Fillos | Guilherme VI de Monferrato (pt) ![]() ( ![]() ![]() Demetrio de Montferrato ( ![]() Agnes de Monferrato (pt) ![]() ( ![]() ![]() ![]() |
Pais | Guilherme V de Monferrato (pt) ![]() ![]() ![]() ![]() |
Irmáns | Azalaïs of Montferrat (en) ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
Entre 1191 e 1193 combateu no bando dos emperadores Frederico I Barbarroxa e Henrique VI de Alemaña contra a liga Lombarda e en 1194 contra Sicilia[6]. En 1201 foi elixido en Soissons xefe da Cuarta Cruzada, que terminou coa captura e o saqueo de Constantinopla en 1204[7].
Despois da conquista, Bonifacio aproveitou a fama da súa familia na rexión para conseguir ser proposto como emperador do novo Imperio Latino, pero perdeu a elección ante Balduíno de Flandres, que se convertería no primeiro emperador latino[8][9]. Fundou o Reino de Tesalónica[10] e enfrontouse a continuas ameazas do Imperio búlgaro no norte, contra as que se aliou co emperador Henrique I de Constantinopla[11]. Morreu durante un enfrontamento cos búlgaros o 4 de setembro de 1207[1].