Asociación para a Paz

A Asociación para a Paz (en inglés Partnership for Peace, PfP) é un programa da Organización do Tratado do Atlántico Norte (OTAN) destinado a estreitar as relacións da OTAN con outros estados europeos e a antiga Unión Soviética. Hoxe en día conta con 23 membros.^[1]

Asociación para a Paz
Tipo	asociación, organización intergobernamental, Cooperación e plan
Lingua usada	lingua serbia
Data
Fundación	1994
Localización
50°52′33″N 4°25′30″L
Sede	NATO Headquarters (en)
[ Wikidata ] [ C:Commons ]

Mapa de membros da Asociación para a Paz:
     Membros actuais      Membros que se uniron á OTAN en 1999      Membros que se uniron á OTAN en 2004

Foi unha iniciativa dos Estados Unidos na reunión de Ministros de Defensa da OTAN en Travemünde, Alemaña, nos días 20 e 21 de outubro de 1993, e formalmente aprobada do 10 ao 11 de xaneiro no cumio da organización de 1994 en Bruxelas, Bélxica.^[2]

Dez Estados que eran membros (Bulgaria, República Checa, Estonia, Hungría, Letonia, Lituania, Polonia, Romanía, Eslovaquia e Eslovenia) desde entón, sumáronse á OTAN.

O 26 de abril de 1995 Malta pasou a ser membro da PfP,^[3] pero retirouse o 27 de outubro de 1996 co fin de manter a súa seguridad intacta.^[4] O 20 de marzo de 2008 Malta decidiu reactivar o seu acceso.^[5] Este retorno foi aceptado pola OTAN no cumio de Bucarest do 3 de abril de 2008 .^[6]

Durante o cumio da OTAN en Riga, o 29 de novembro de 2006 , Bosnia e Hercegovina, Montenegro e Serbia foron convidadas e aceptaron sumarse á asociación.^[7]

Países asinantes do documento marco da Asociación para a Paz

Membros actuais

• Azerbaidján (4 de maio de 1994)^[8]
• Armenia (5 de outubro de 1994)^[8]
• Austria (10 de febreiro de 1995)^[8]
• Belarús (11 de xaneiro de 1995)^[8]
• Bosnia e Hercegovina (14 de decembro de 2006)^[8]
• Kazakhstán (27 de maio de 1994)^[8]
• Finlandia (9 de maio de 1994)^[8]
• Irlanda (1 de decembro de 1999)^[8]
• Malta (unida o 26 de abril de 1995;^[3] retirada o 27 de outubro de 1996.^[4] Reactivada o 20 de marzo de 2008;^[5] Aceptada pola OTAN o 3 de abril de 2008.^[6])
• Moldova (16 de marzo de 1994)^[8]
• Montenegro (14 de decembro de 2006)^[8]
• Kirguizistán (1 de xuño de 1994)^[8]
• Rusia (22 de xuño de 1994)^[8]
• Serbia (14 de decembro de 2006)^[8]
• Suecia (9 de maio de 1994)^[8]
• Suíza (11 de decembro de 1996)^[8]
• Tadjiikistán (20 de febreiro de 2002)^[8]
• Turkmenistán (10 de maio de 1994)^[8]
• Ucraína (8 de febreiro de 1994)^[8]
• Uzbekistán (13 de xullo de 1994)^[8]
• Xeorxia (23 de marzo de 1994)^[8]

Países asinantes que se converteron en membros de pleno dereito da OTAN o 12 de marzo de 1999

• Hungría (8 de febreiro de 1994)^[8]
• Polonia (2 de febreiro de 1994)^[8]
• República Checa (10 de marzo de 1994)^[8]

Países asinantes que se converteron en membros de pleno dereito da OTAN o 29 de marzo de 2004

• Bulgaria (14 de febreiro de 1994)^[8]
• Eslovaquia (9 de febreiro de 1994)^[8]
• Eslovenia (30 de marzo de 1994)^[8]
• Estonia (3 de febreiro de 1994)^[8]
• Letonia (14 de febreiro de 1994)^[8]
• Lituania (27 de xaneiro de 1994)^[8]
• Romanía (26 de xaneiro de 1994)^[8]

Países asinantes que se converteron en membros de pleno dereito da OTAN o 1 de abril de 2009

• Albania (23 de febreiro de 1994)^[8]
• Croacia (25 de maio de 2000)^[8]

Membros con solicitude de acceso á OTAN

• Macedonia do Norte (15 de novembro de 1995)^[8] (Até que se solucione a disputa do nome con Grecia).