From Wikipedia, the free encyclopedia
Hermann Karl Hesse (Calw (Dútslân), 2 july 1877 – Montagnola (Switserlân), 9 augustus 1962) wie in Dútsktalige Switserske skriuwer, dichter en keunstskilder. Yn 1946 krige er de Nobelpriis foar Literatuer.
Hermann Hesse | ||
skriuwer | ||
Hermann Hesse yn 1927 foto Gret Widmann | ||
persoanlike bysûnderheden | ||
berne | 2 july 1877 | |
berteplak | Calw | |
stoarn | 9 augustus 1962 | |
stjerplak | Montagnola | |
wurk | ||
taal | Dútsk | |
bekendste wurk(en) | Demian, Siddhartha, De steppewolf, Narziss und Goldmund | |
prizen | Nobelpriis foar de Literatuer 1946 | |
offisjele webside | ||
gjin |
Hesse waard berne yn Calw, yn it noarden fan it Swarte Wâld, wie soan fan piëtistyske âlden dy't misjonarissen yn ûnder oaren Yndia west wiene. Hesse waard grutbrocht yn in beskerme yntellektuele sfear. Thús rekke er al gua bekend mei de wrâldliteratuer, om't syn learde pake, de ferneamde misjonaris en taalkundige Hermann Gundert, in grutte bibleteek besiet. Dêr bestudearre Hesse ek foar it earst it boedisme. It resultaat soe letter yn de roman Siddhartha werom te kennen wêze.
Yn syn jonkheid wie Hesse in muoilik bern en dêrtroch hat er jierren op ferskate ynstituten tahâlden. Ek wie in koart skoft seminarist yn it kleaster Maulbronn. Meidat er 'allinne dicht en oars net wurde woe' flechte er it kleaster út. Nei in tal drege puberteitsjierren waard er learling yn in pear antikwariaten/boekhannels. I súkses fan syn yn 1904 ferskynde boek Peter Camenzind stelde him by staat him folslein oan it skriuwen te wijen. Hy ferhuze dêrfoar nei Gaienhofen oan de Untersee (Bodenmar) gelegen. Yn 1904 boaske er oan Marie Bernoulli en krige trije soannen, Bruno (1905), Heiner (1909) en Martin (1911). It houlik waard lykwols yn 1923 ûntbûn. Yn jannewaris 1924 boaske Hesse op sterk oanstean fan har heit mei Ruth Wenger, in Switserske. Dat houlik waard op fersyk fan Ruth yn 1927 ûntbûn. Yn 1926 krige Hesse kûnde oan Ninon Dolbin (b. Ausländer), in keunsthistoarika út Czernowitz. Al yn 1910 hie hja as studinte reägearre op Hesse's boek Peter Camenzind. Se boasken op 14 novimber 1931.
Hesse kearde him yn it geskrift "O Freunde, nicht diese Töne" (1914) tsjin it útbrekken fan de Earste Wrâldoarloch, mar melde him wol as frijwilliger. Om reden fan syn minne eagen waard er foar ôfkard foar militêre tsjinst en yn Bazel oansteld op it buru foar de Kriegsgefangenenfürsorge. Oant de ein fan WO I makke er tûzenen pakketten mei boeken en stjoerde dy nei Dútske kriichsfinzenen.
Yn 1924 waard er op 'en nij Switsersk staatsboarger en festige him yn Montagnola, Ticino, oan de Mar fan Lugano. Al fan 1923 ôf oan warskôge er foar it gefaar fan it opkommend nazisme en faksisme. Fan 1932 ôf wie syn wente in plak om te rêsten en in trochgongshûs foar talleaze, troch it nazyrezjym ferfolge skriuwers. Thomas Mann en Bertolt Brecht wiene de earsten fan in lange rige dy't by him thús opfongen en fierder holpen waarden.
In lytse karút
Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Hermann Hesse fan Wikimedia Commons. |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.