From Wikipedia, the free encyclopedia
De gielsnaffelein of gielbekein (Anas undulata) is in fûgelsoarte út 'e famylje einfûgels (Anatidae). Alain Dubois publisearre yn 1839 foar it earste de wittenskiplike namme fan 'e ein.
gielsnaffelein | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
taksonomy | ||||||||||||
| ||||||||||||
soarte | ||||||||||||
Anas superciliosa | ||||||||||||
Dubois, 1838 | ||||||||||||
IUCN-status: net-bedrige | ||||||||||||
De ein is in likernôch 51 oant 58 sm lange fûgel mei in trochsnit gewicht fan 900 gram. Der is net in soad ferskil tusken jerkjes en wyfkes. De einen binne fral griis en hawwe in donkerdere kop. De wjukken binne fan ûnder wyteftich en it speculum is grien mei wite rânen. It mantsje is wat grutter as it wyfke en hat in wat langere hals. Se ha in felle, gieloranje snaffel mei op 'e boppesnaffel in swarte flek en oan 'e ein in swart punt.
It is gjin trekfûgel, mar yn 'e drûge tiid giet er sykjen nei wetter. Bûten it brieden is de fûgel sosjaal en libbet er yn groepen.
De soarte komt yn sintraal en súdliuk Afrika foar.
Der binne twa ûndersoaten fan 'e gielsnaffelein:
De A. u. ruppelli is donkerder en hat in blau speculum.
Beide ûndersoarten wurde neffens IUCN net bedrige. De ljochte ûndersoarte libbet oan 'e marren fan 'e iepen Afrikaanske savannen en wurdt in soad yn eastlik Súd-Afrika sjoen. It oantal wurdt op 60.000 fûgels rûsd.
De donkere ûndersoarte libbet yn lytse populaasjes yn it Etyopyske heechlân oant in hichte fan 4.000 m boppe de seespegel. Dêrnjonken is de ûndersoarte ek by en op East-Afrikaanske wettergebieten te sjen.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.