De term raffarinade is in polityk neologisme dat betocht is om de ferskate koarte sinnen fan de politikus en eartiidske Frânske premier Jean-Pierre Raffarin te beskriuwen, yn it bysûnder syn kleurrike sinnen en de lapalisades dêr ’t hy gek op is yn syn iepenbiere taspraken.
De útdrukking "raffarinade" waard foar it earst brûkt yn it Switserske deiblêd Le Temps, yn it haadartikel fan 7 maaie 20021, de dei neidat Jacques Chirac Jean-Pierre Raffarin beneamd hie as haad fan it Frânske regear. De útdrukking waard sûnttiids faak brûkt yn de Frânske parse, benammen de satiryske parse, doe ’t hy fan 2002 oant 2005 regearingslieder wie.
Yn 2002 ferskynde in boek dat hielendal oan dit ûnderwerp wijd wie, ûnder de titel Les Raffarinades.
Lapalisades
Jongeren binne foarbestimd om folwoeksen te wurden.
De takomst is in rige deiblêden.
It is frjemdernôch om yn Frankryk te merkbiten dat widdowen langer libje as harren oare helten.
It Europa dêr ’t wy moarn oan tinke moatte, is net it Europa fan juster.
Bilaterale gearwurking kin helpe by it opbouwen fan in mienskip mei in dielde ta.
'Off the road'
Win it 'ja' hat net it 'nee' nedich om te winnen fan it 'nee'.[1]
Myn 'ja' is mear as in 'nee' tsjin 'nee'.
Ik sis tsjin jonge minsken: fiere is libje. It libben is dyn oansjen!
Libbenslessen
Beskiedenheid wurdt net ferkundige, it wurdt libbe.
Us wei is rjocht, mar de helling is steil.
Swakte fan wurdskat betsjut swakte fan tinken.
De wei is makke om te bewegen, net om te stjerren.
Komeedzje ia as telefyzje: der binne professionals.
Politike retoryk
De strjitte moat him útdrukke, mar it is net de strjitte dy ‘t regeart.
Polityk is gjin sport, it is net it iene team tsjin it oare: wy binne allegear it team fan Frankryk.
At it hynder stroffelt, is it de ruter dy ’t him ferantwurdlik fiele moat.
Wa’t ferdieldheid sieddet, rispet sosjalisme.
(Tsjin Nicolas Sarkozy) Wurkje oan dyn stiltes, ferleegje dyn toan.