Mauthausen (konsintraasjekamp)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Mauthausen-Gusen wie in konsintraasjekamp yn de Twadde Wrâldkriich, wêrfan't it haadkamp tichteby it Eastenrykske plak Mauthausen lei. Mauthausen-Gusen bestie út it haadkamp Mauthausen (likernôch 20 kilometer eastlik fan Linz yn Opper-Eastenryk) en in groep fan hast 100 subkampen yn hiel Eastenryk en Súd-Dútslân. De trije Gusen-kampen leine in pear kilometer fan Mauthausen ôf yn de omjouwing fan St Georgen-Gusen. Bytiden wie it tal finzenen yn de Gusen-kampen noch heger as yn it haadkamp sels.
It kamp Mauthausen funksjonearre sûnt de Anschluss op 8 augustus 1938, doe't Eastenryk ûnderdiel waard fan it Tredde Ryk, oant 5 maaie 1945, de offisjele ein fan de Twadde Wrâldkriich. Yn de rin fan de tiid waard it kamp yn Mauthausen útwreide mei subkampen en yn 1940 hearde it Mauthausen-kompleks ta ien fan de grutste konsintraasjekampsystemen fan Nazy-Dútslân. De finzenen waarden twongen om hurd te wurkjen ûnder omstannichheden dy't foar in soad ta in wisse dea laten. Yn Mauthausen leine stiengroeves, fabriken foar it meitsjen fan munysje, minen, wapenfabriken en fleantúchfabrieken. Yn jannewaris 1945 wennen yn de kampen likernôch 85.000 finzenen. Hoefolle minsken it libben lieten yn de kampen is net bekend, mar de measte rûzings hâlde it op 122.766 oant 320.000 foar it hiele kompleks.
Mauthausen wie ien fan de earste grutte kampen fan it Tredde Ryk en it wie it lêste kamp dat befrijd waard. De twa grutste kampen, Mauthausen en Gusen I, wiene ûnder Stufe III yndield, dat wol sizze dat it de strangste kampen wiene foar de "ûnferbetterlike fijannen fan it Ryk". Yn de burelen fan it Reichssicherheitshauptamt krige it dan ek de bynamme Knochenmühle ("Bonkemûne").
Oars as oare konsintraasjekampen wie Mauthausen benammen ornearre foar it troch twangarbeid útroegjen fan de yntelliginsia en de boppelaach fan de yn de Twadde Wrâldkriich besette lannen. Tsjintwurdich is Mauthausen in museum.