Nom commun
beurt \bø:ɾt\ féminin/masculin
- Tour (dans une file).
- Ieder op zijn beurt.
- Chacun son tour.
- Aan de beurt zijn.
- Être à son tour, avoir son tour.
- Te beurt vallen.
- Échoir.
- (Éducation) Interrogation.
- (Automobile) Révision, entretien.
- Een kleine beurt.
- Une vidange.
Dérivés
- avondbeurt
- beurtbalkje
- beurtelings
- beurtgezang
- beurtman
- beurtmelder
- beurtpsalm
- beurtrol
- beurtschip
- beurtschipper
- beurtsysteem
- beurtvaart
- beurtveer
- beurtwisseling
- beurtzang
- knipbeurt
- leesbeurt
- liefdebeurt
- ochtendbeurt
- omstebeurt
- onderhoudsbeurt
- opknapbeurt
- pijpbeurt
- predikbeurt
- preekbeurt
- ringbeurt
- scheerbeurt
- schoonmaakbeurt
- servicebeurt
- slagbeurt
- smeerbeurt
- spreekbeurt
- thuisbeurt
- toerbeurt
- uitbeurt
- wasbeurt
- weekbeurt
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 100,0 % des Flamands,
- 100,0 % des Néerlandais.
Références
Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]