χρόνος
De Wiktionnaire, le dictionnaire libre
: Χρόνος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien χρόνος, khrónos.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | χρόνος | οι | χρόνοι |
| Génitif | του | χρόνου | των | χρόνων |
| Accusatif | τον | χρόνο | τους | χρόνους |
| Vocatif | χρόνε | χρόνοι | ||
χρόνος, chrónos \ˈxɾo.nos\ masculin
- Temps (qui passe).
- An, année (pluriel : οι χρόνοι et τα χρόνια; génitif pluriel alternatif : χρονών ou χρονώ)
Είναι δύο χρονών.
- Il a deux ans.
Synonymes
- temps qui passe
- année
Dérivés
- χρονιά
- χρονιάρης
- χρονιάρικος
- χρονιάτικος
- χρονικός
- χρονίζω
- χρόνιος
- χρονοβόρος
- χρονογράφος
- χρονοδιάγραμμα
- χρονοδιακόπτης
- χρονολογία
- χρονόμετρο
- χρονοντούλαπο
- χρονοτριβώ
- χωροχρόνος
- αναχρονισμός
- βραχύχρονος
- ημίχρονο
- ισόχρονος
- κοψοχρονιά
- μακρόχρονος
- προτερόχρονος
- πολύχρονος
- Πρωτοχρονιά
- σύγχρονος
- ταυτόχρονος
- υστερόχρονος
Références
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (χρόνος)
Grec ancien
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.