یهودیان بغدادی
From Wikipedia, the free encyclopedia
جوامع سابق مهاجران یهودی و نوادگان آنها از بغداد و دیگر نقاط خاورمیانه، بهطور سنتی یهودیان بغدادی یا یهودیان عراقی نامیده میشوند. آنها در درجه اول در بنادر و در امتداد مسیرهای تجاری اطراف اقیانوس هند و دریای جنوبی چین ساکن شدند.
کل جمعیت | |
---|---|
۵۰ هزار نفر در سال ۱۹۰۰ میلادی[1] | |
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
هند (بیشتر در بمبئی و کلکته) اسرائیل، بریتانیا، کانادا، استرالیا، سنگاپور، هنگ کنگ، و ایالات متحده آمریکا. | |
زبانها | |
سنتاً عربی، فارسی، اردوی یهودی و زبان بنگالی. امروزه بیشتر انگلیسی و عبری | |
دین | |
یهودیت | |
از قرن هجدهم، تحت امپراتوری گورکانی، بازرگانان بغداد و حلب، جوامع یهودی را در هند تأسیس کردند که در ابتدا به زبان یهودی-عربی صحبت میکردند و از آداب و رسوم یهودی پیروی میکردند. این جوامع در قرن نوزدهم تحت امپراتوری بریتانیا شکوفا شدند و به تدریج به زبان انگلیسی صحبت کرده و گرایش بریتانیایی پیدا کردند.
این جوامع به یک شبکه تجاری و خویشاوندی در سراسر آسیا تبدیل شدند و جوامع کوچکتر بغدادی در اواسط قرن نوزدهم فراتر از هند در میانمار، سنگاپور، هنگ کنگ و شانگهای تأسیس شدند. پایگاههای تجاری بغدادی در سراسر آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه تأسیس شدند و خانوادهها در مالزی، ژاپن، اندونزی و استرالیا ساکن شدند. تا جنگ جهانی دوم، این جوامع جریان کوچکی از مهاجران یهودی را از عراق جذب کردند، و تعداد کمتری از سوریه، مصر، یمن، ایران و ترکیه به آنها پیوستند.
جنگ جهانی دوم برای هند، تصرف برمه توسط ژاپن، هنگ کنگ و شانگهای سختی به همراه داشت و به سرعت به پایان امپراتوری بریتانیا در آسیا منجر شد. یهودیان بغدادی که به دلیل جنگ، خشونت تقسیم هند، ملیگرایی رو به رشد و عدم اطمینان از استقلال در هند و میانمار آواره شده بودند، مهاجرت به کشور تازه تأسیس اسرائیل، بریتانیا و استرالیا را آغاز کردند. مسیرهای تجاری قدیمی آنها ابتدا با پیروزی کمونیسم در چین قطع شد و سپس تجارت دریایی در هند و میانمار با ملی شدن و محدودیتهای تجاری پسااستعماری خفه شد. در نتیجه، یهودیان بغدادی تا دهه ۱۹۷۰ تقریباً بهطور کامل مهاجرت کردند. خانوادههای یهودی بغدادیتبار همچنان نقش مهمی در زندگی یهودیان ایفا میکنند، به ویژه در بریتانیای کبیر، جایی که خانوادههایی مانند خانواده ساسون و دیوید و سیمون روبن در تجارت و سیاست از جایگاه برجستهای برخوردار بودهاند.