یرواند آبراهامیان
تاریخنگار و استاد دانشگاه ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
یِرواند آبراهامیان (به ارمنی: Երուանդ Աբրահամեան) (متولد ۱۳۱۹ در تهران) تاریخنگار ایرانی-امریکایی و ایرانی ارمنیتبار است. او آثار قابل توجهی دربارهٔ تاریخ معاصر ایران نگاشته که کتاب ایران بین دو انقلاب از پرآوازهترین آنها است. در دهه هفتاد میلادی، آبراهامیان از فعالان و اعضای کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی بود که با حکومت محمدرضا پهلوی مخالف بودند. او همچنین در سال ۱۳۵۴ (۱۹۷۶) در نیویورک نایب رئیس «کمیته برای آزادی هنر و اندیشه در ایران (CAIFI)» به عنوان بخشی از «حزب کارگران سوسیالیست» بود.[4][5]
اطلاعات اجمالی یراوند آبراهامیان, زادهٔ ...
یراوند آبراهامیان | |
---|---|
زادهٔ | ۱۹۴۰ (۸۳–۸۴ سال) تهران، ایران |
ملیت | ایرانی ارمنیتبار |
شهروندی | ایالات متحده |
پیشه | تاریخنگار |
پسزمینههای علمی | |
تحصیلات | دانشگاه آکسفورد |
دانشگاه | دانشگاه کلمبیا |
عنوان پایاننامه | مبانی اجتماعی سیاست ایران: حزب توده، ۱۹۴۱–۵۳ |
سال دفاع | ۱۹۶۹ |
مکتب یا سنت | تاریخنگاری مارکسیستی، نئومارکسیسم[1][2] |
تأثیرات | کریستوفر هیل، ادوارد پالمر تامپسون |
کار علمی | |
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاری | ایرانشناسی، تاریخ سیاسی، تاریخ اجتماعی |
نهاد | کالج باروک دانشگاه پرینستون دانشگاه نیویورک دانشگاه آکسفورد |
دانشجویان دکترا | تورج اتابکی[3] |
رشته اصلی | قاجاریان، کودتای ۲۸ مرداد، انقلاب ۱۳۵۷، جمهوری اسلامی |
آثار برجسته | تاریخ ایران مدرن (۲۰۰۸) خمینیسم (۱۹۹۳) ایران بین دو انقلاب (۱۹۸۲) |
بستن