مترجم ایرانی From Wikipedia, the free encyclopedia
یحیی مهدوی (۱۲۸۷ در تهران – ۲۴ تیر ۱۳۷۹ در تهران) استاد فلسفهٔ دانشگاه تهران و از اولین مترجمان آثار فلسفی به زبان فارسی بود.
یحیی مهدوی، فرزند محمدحسین امینالضرب و نوهٔ محمدحسن امینالضرب در ۱۲۸۷ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی را در خانه با معلمهای متعدد گذراند و قرائت قرآن و متون فارسی و سایر درسهای ابتدایی و متوسطه را آموخت. سپس وارد دارالفنون شد و دو سال آخر را در یک سال گذراند و در سال ۱۳۰۷ فارغالتحصیل شد. استادان او در دارالفنون، بدیعالزمان فروزانفر، عباس اقبال آشتیانی، مسعود کیهان و حسین گلگلاب، بعدها در دانشگاه تهران همکاران او شدند. یحیی مهدوی تحصیلات خود را در دارالمعلمین عالی ادامه داد و جزو اولین گروه دانشجویانی بود که دورهٔ لیسانس را در آن مؤسسه به پایان رساند. در سال ۱۳۱۰ با بورس دولتی برای ادامهٔ تحصیل به فرانسه رفت، و دورهٔ دکتری فلسفه را تحت نظر آندره لالاند و امیل بریه در سال ۱۳۱۷ به پایان رساند. عنوان رسالهٔ اصلی دکتری او «شناسایی در نزد فلاسفهٔ نخستین اسلام» و رسالهٔ دوم با عنوان «فهرست مصنفات ابن سینا» بود.
یحیی مهدوی در سال ۱۳۱۷ به ایران بازگشت و پس از انجام خدمت نظام، به استخدام دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران درآمد. دوران تدریس رسمی او از سال ۱۳۲۰ با سمت دانشیار فلسفه آغاز شد و تا زمان بازنشستگی او در سال ۱۳۵۲ ادامه یافت. از آن سال بهعنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران به تدریس در دورهٔ دکتری فلسفه ادامه میداد. دورهٔ دکتری فلسفه به همت او در دانشگاه تهران بنیان نهاده شد. مهدوی به واسطهٔ علاقهٔ مفرطی که به فلسفه و تدریس آن داشت حقوق ماهانهٔ خود را جهت چاپ و انتشار رسالات فلسفی و اعطای جوایز به دانشجویان رشتهٔ فلسفه اهدا کرده بود.[1]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.