کیا بزرگامید
دومین رهبر اسماعیلیهای ایران / From Wikipedia, the free encyclopedia
کیا بزرگامید رودباری از سران اسماعیلی و جانشین حسن صباح در الموت بود. بر طبق وصیت حسن صباح کیا بزرگامید رودباری در حالی که به همراه ابوعلی اردستانی، حسن آدم قصرانی، کیا جعفر ملازمت میشد، به جانشینی صباح رسید. عطاملک جوینی در کتاب تاریخ جهانگشا میگوید: «کس به لمسر فرستاد و بزرگ امید را بخواند و به جای خویش تعیین کرد.»
کیا بزرگامید | |
---|---|
عنوان | داعی |
متولد | رودبار |
درگذشته | ۱۱۳۸ |
قومیت | دیلمی |
منطقه | ایران |
فقه | اسماعیلیه |
علاقه اصلی | علم کلام، فقه |
ایده معروف | فرگشت، توحید |
تأثیرگیرندگان | |
متأثر از
|
برخی مستشرقان گفتهاند بزرگ امید از خاندانی معتبر در شمال ایران بود. چنانکه خواهر او همسر استندار پادوسپانیان بود و همسر خودش دختر شاه غازی رستم، اسپهبد باوندیان، بود[1] ولی فرهاد دفتری در دانشنامه جهان اسلام این مسئله را تکذیب کرده و این اشتباه را در اثر تشابه اسمی یکی از علویان زیدی با کیا بزرگ امید دانستهاست.[2]
او از چهرههای شناختهشده در میان شاگردان حسن صباح بود و مدت ۲۰ سال همزمان با فرمانروایی صباح بر دژ الموت، در قلعه لمسر (لمبهسر یا لنبهسر) در الموت حکومت میکرد.[3]