کوی دانشگاه تهران
From Wikipedia, the free encyclopedia
کوی دانشگاه تهران که در انتهای خیابان کارگر شمالی جای گرفتهاست، یکی از ۱۳ خوابگاه دانشجویی دانشگاه تهران و بزرگترین مجموعه خوابگاه دانشجویی در خاورمیانهاست[نیازمند منبع] که در سال ۱۳۲۴ به دانشگاه تهران واگذار شد و پس از آن نیز گسترش یافتهاست.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
کوی دانشگاه تهران از خوابگاه پسران و خوابگاه دختران (خوابگاه فاطمیه) تشکیل میشود.[1] کوی دانشگاه، یک مجموعهٔ خوابگاهی بزرگ است که از تعدادی ساختمان یا بلوک ساختمانی تشکیل شدهاست. برخی از این ساختمانها نوساز و جدیدند و برخی نیز از قدمت زیادی برخوردارند.
خوابگاه دختران دارای کتابخانه، مرکز درمانی بهداشتی و مشاوره، زمین ورزش روباز و فروشگاه است. در این خوابگاه حضور و غیاب صورت میگیرد و دانشجویان باید در ساعت مشخصی در شب در خوابگاه حضور داشته باشند. ظرفیت اتاقها ۳ نفره است ولی معمولاً ۴ الی ۵ نفر در آن سکونت دارند. سرویسهای بهداشتی و آشپزخانهها اشتراکی استفاده میشود. هر ساختمان دارای سالن مطالعه نیز هست.
ساختمانهای خوابگاه پسران به ترتیب از جنوب به شمال عبارتند از: ساختمان ۲۳، ساختمان ۲۱–۲۰، ساختمان ۱۹–۱۸، ساختمان ۲۲، ساختمان ۱۷–۱۶، ساختمان رسولیان یزدی، ساختمان ۱۵–۱۴، ساختمان کتابخانه و قرائتخانه مرکزی، ساختمان ۴، ساختمان ۳، ساختمان ۵، ساختمان جمالزاده، ساختمان ۷، ساختمان مصلینژاد و ساختمان امام علی و مهمتر از همه خوابگاه ۶ که خود دارای یک سلف مجزا است بعلاوه خوابگاههای عمید و رمضان نیز به تازگی ساخته شدهاست.
دو خیابان اصلی شمالی-جنوبی و شرقی-غربی خوابگاه پسران در میدان اصلی کوی به هم میرسند. در کنار خوابگاههای کوی دانشگاه تعداد زیادی ساختمانهای رفاهی، صنفی و اداری نیز در محوطهٔ کوی وجود دارد. سینما کوی، زورخانهٔ کوی، سالن بدنسازی، کتابخانه و قرائتخانهٔ مرکزی، خانهٔ فرهنگ کوی، سالن غذاخوری، مسجد کوی، پذیرش، نگهبانی، فروشگاه مرکزی، نانوایی، تأسیسات، انبار و دفتر اموال، زمین چمن مصنوعی، سالن ورزش، بهار رایانه (طبقهٔ فوقانی سینما کوی) از معروفترین اماکن غیرخوابگاهی کوی هستند. خوابگاه پسران دارای سه درب برای تردد دانشجویان و کارمندان است. درب اصلی، درب پایین و درب گیشا که نگهبانی کل در کنار درب اصلی مستقر است.
از جمله ساختمانهای این مجموعه، درمانگاه و رستوران است.[2]