کنفدراسیون

کنفدراسیون (به فرانسوی: Confédération) یا کشورگان^[1]، اتحادیه‌ای مرکب از چند ایالت خودمختار یا کشور است که با حفظ حاکمیت خود برای رسیدن به اهداف مشترک، امور سیاست خارجی و دفاعی را در یکی از ایالت‌ها یا کشورها متمرکز می‌کنند.^[2]

Frankfurt am Main, Germany, September 1, 1863

کنفدراسیون بر خلاف فدراسیون، دارای یک قدرت مرکزی نیست که بر شهروندان همهٔ دولت‌های متحد فرمانروا باشد، دولت‌های عضو، در سیاست داخلی و خارجی خود آزادند.

ایالات متحدهٔ آمریکا پیش از آن که به صورت فدراسیون درآید از ۱۷۷۸ تا ۱۷۸۷ کنفدراسیون بود، آلمان از ۱۸۱۵ تا ۱۸۶۶ و هلند از ۱۵۸۰ تا ۱۷۹۵ به صورت کنفدراسیون بودند. کشورهای عضو کنفدراسیون در روابط بین‌المللی به صورت کشورهای جداگانه و با سیاست خود حرکت می‌کنند اما جنگ را میان خود ناروا می‌دانند و آن را جایز نمی‌شمارند.

• معمولاً قسمتی از وظایف دولت‌های متحد به یک کمیتهٔ مرکزی واگذار می‌گردد.
• کنفدراسیون به‌طور معمول از پیوند چند فدراسیون ایجاد می‌گردد.

منابع

1. واژه‌های مصوب فرهنگستان زبان و ادب پارسی، دفتر هفتم
2. مجموعهٔ واژه‌های مصوّب فرهنگستان زبان فارسی تا پایان سال ۱۳۸۹.

• کتاب اصطلاحات سیاسی، به کوشش عبدالرحمان میاح
• فرهنگ تفسیری ایسم ها/محمد حاجی زاده. -تهران: جامه دران، ۱۳۸۴.

فدراسیون بین‌المللی حسابداری IFAC