کنسرتوهای براندنبورگ
From Wikipedia, the free encyclopedia
کنسرتوهای براندنبورگ (به آلمانی: Brandenburgische Konzerte؛ به انگلیسی: Brandenburg Concertos) اثر یوهان سباستیان باخ، مجموعهای از شش اثرِ سازی هستند که باخ در سال ۱۷۲۱ به کریستیان لودویگ، مارگرافِ براندنبورگ و شودت هدیه داد.[1] او این کنسرتوها را مجموعاً برای سازهای ابوا، ریکوردر، ترومپت، شیپور، فاگوت، فلوت، ویولا، ویولن، ویولنسل و هارپسیکورد (باسو کونتینو) نوشت. موسیقیشناسان از این آثار بهعنوان بهترین آثار ارکسترالِ دورهٔ باروک یاد میکنند.[2][3][4]
اطلاعات اجمالی کنسرتوهای براندنبورگ, شمارهٔ اثر ...
کنسرتوهای براندنبورگ | |
---|---|
اثر: یوهان سباستیان باخ | |
شمارهٔ اثر | BWV ۱۰۴۶–۱۰۵۱ |
شکل | شش کنسرتو، هر کدام دارای چندین موومان |
آفرینش | مجموعهٔ جمعآوری شده در سال ۱۷۲۱ |
بستن