کلئوپاترا
ملکه پادشاهی بطلمیوسی مصر از ۵۱ تا ۳۰ قبل از میلاد / From Wikipedia, the free encyclopedia
کلئوپاترای هفتم فیلوپاتور (به یونانی باستان: Κλεοπάτρα Φιλοπάτωρ؛ اواخر سال ۶۹ پیش از میلاد – ۱۲ اوت ۳۰ سال پیش از میلاد) معروف به کلئوپاترا ملکهٔ دودمان سلطنتی بطلمیوسی بود. بطلمیوسیها خاندانی یونانیتبار بودند که پس از مرگ اسکندر، در عصر هلنیستی ۲۷۵ سال بر مصر فرمان میراندند. بطلمیوسیها در سرتاسر تاریخ خود به زبان یونانی تکلم میکردند و از تکلم به زبان مصری خودداری میکردند. از این روست که در اسناد رسمی دربار همچون سنگ رشید علاوه بر زبان مصری، یونانی نیز مورد استفاده قرار گرفتهاست. اما کلئوپاترا زبان مصری را فرا گرفت و خود را به عنوان کسی که ایسیس، ایزدبانوی مصری، در او حلول کردهاست معرفی نمود.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (سپتامبر ۲۰۲۱) |
کلئوپاترای هفتم فیلوپاتور | |||||
---|---|---|---|---|---|
فرعون مصر | |||||
ملکه پادشاهی بطلمیوس | |||||
سلطنت | ۵۱–۳۰ پ. م (۲۱ سال)[4] | ||||
تاجگذاری | ۵۱ پ. م | ||||
پیشین | بطلمیوس دوازدهم | ||||
جانشین | |||||
شریک حاکمان | |||||
زاده | اوایل ۶۹ پ. م. اسکندریه، امپراتوری بطلمیوسی | ||||
درگذشته | ۱۰ اوت ۳۰ پ. م. (۳۹ سال) اسکندریه، مصر تحت حاکمیت روم | ||||
آرامگاه | نامعلوم (احتمالا در مصر) | ||||
همسر(ان) | |||||
فرزند(ان) | |||||
| |||||
دودمان | دودمان بطلمیوسی | ||||
پدر | بطلمیوس دوازدهم | ||||
مادر | ناشناخته، احتمالاً کلوپاترای پنچم (ناشناخته، احتمالاً کلوپاترای چهارم) |
کلئوپاترا زنی بسیار زیبا، باسواد، باهوش و جاهطلب بود. وقتی در هجده سالگی ملکه مصر شد که فرمانروایی برای زنان ممنوع بود؛ بنابراین او را مجبور کردند که فرمانروایی خود را ابتدا با برادرانش و سپس با پسرش شریک شود.[6] کلئوپاترا در ابتدا به همراه پدرش، بطلمیوس دوازدهم آولتس، و سپس به همراه برادرانش، بطلمیوس سیزدهم و بطلمیوس چهاردهم، مشترکاً بر تخت سلطنت نشست اما در نهایت به تنهایی فرمانروای مصر شد.
به عنوان فرعون مصر، کلئوپاترا درگیر رابطهای نامشروع با ژولیوس سزار شد که او را در رسیدن به تاجوتخت و استحکامبخشیدن به قدرتش یاری کردهبود. او، پسرش از سزار یعنی سزاریون را تا مقام فرمانروای مشترک مصر ترفیع داد.
پس از قتل سزار در سال ۴۴ پیش از میلاد، او از مارک آنتونی در برابر وارث قانونی سزار، گایوس ژولیوس سزار اوکتاویانوس، حمایت کرد. کلئوپاترا درگیر رابطهٔ عاشقانهٔ دیگری با مارک آنتونی شد و بنا بر اظهارات کنیز مراقب کلئوپاترا، هرگز به صورت رسمی با آنتونی ازدواج نکرد؛ آنتونی در روم دارای همسر بود و در روم تعدد زوجین عملی ناشایست بحساب میآمد ولی کلئوپاترا از آنتونی صاحب فرزند گردید. کلئوپاترا از مارک آنتونی دوقلویی به نامهای کلئوپاترا سلن دوم و الکساندر هلیوس و پسر دیگری به نام بطلمیوس فیلادلفوس زایید. آنتونی پس از شکست در نبرد آکتیوم در برابر نیروهای اوکتاویان، خودکشی کرد. اندکی بعد نیز کلئوپاترا، بنا بر رسم مصریان، با گزش یک مار کبرا در ۱۲ اوت سال ۳۰ پیش از میلاد خودکشی کرد. پسر وی، سزاریون که توسط پیروانش فرعون جدید مصر نامیده شدهبود، تنها یازده روز بعد به دستور اوکتاویان کشته شد. بدین ترتیب مصر به یکی از استانهای روم به نام آیگیپتوس تبدیل شد.
تا به امروز، کلئوپاترا همچنان به عنوان یکی از شخصیتهای مشهور در فرهنگ غربی باقی ماندهاست و به خاطر اغواگری و روابط عاشقانه شهرت فراوان دارد. یاد او در بسیاری از آثار هنری و ادبی از جمله تراژدی آنتونیوس و کلئوپاترا اثر شکسپیر، اپرای کلئوپاترا اثر ژول ماسنه و فیلم کلئوپاترا ساختهشده در سال ۱۹۶۳ زنده نگه داشته شدهاست. در اغلب تصویرسازیها از کلئوپاترا، او با زیبایی خیرهکنندهای ترسیم میشود و تسخیر متوالی قلب قدرتمندترین مردان جهان به عنوان اثباتی بر جذبههای بالای جنسی و زیباشناسی او مورد استناد قرار میگیرد.