کفه نمکی بردسکن
From Wikipedia, the free encyclopedia
کفه نمکی بردسکن یا کویر نمک بجستان با نام علمی پالایا یکی از میراثهای طبیعی ایران در شهرستان بردسکن، شهرستان بجستان و شهرستان بشرویه است که در گذشته به شکل سنتی و به عنوان معدن نمک بهرهبرداری میشده، همچنین در چرمسازی و سالامبور (دباغی پوست) مورد استفاده قرار میگرفته است. پالایا در پستترین مناطق بعضی از حوضههای آبریز دشتهای مسطحی با مشخصات ویژه تشکیل میشود که عمدتاً در مناطق خشک و به نسبت گرم و کمباران قرار گرفتهاند و اغلب توسط نهشتههای دریاچهای و تناوب لایههای رس، سیلت و نمک پوشیده میشود.[1] این کفه نمکی همهٔ رودخانههای این منطقه از جمله رودخانه حصار، رودخانه خارزنج، رودخانه درونه، رودخانه سنگ نصوح، رودخانه ششطراز، رودخانه نابای، کال شور بشرویه، کال شور تربت حیدریه و کال سالار به این کویر منتهی میشوند.[2] این کفه نمکی به صورت دریاچه فصلی میباشد که در بعضی سالها بسیار پرآب میشود. چه در حالت خشک و نمکی و چه دریاچهای بودن این پلایا مقصد گردشگران زیادی میباشد. از کفه نمکی بردسکن سالانه مقدار زیادی نمک خوراکی برداشت میشود که دارای خلوص بالایی نیز هست. ارتفاع پستترین نقطه این دریاچه از سطح آبهای آزاد ۷۶۹ متر میباشد و وسعتی بیش از ۸ هزار هکتار دارد.[3]
کفه نمکی بردسکن | |
---|---|
موقعیت | شهرستان بردسکن، شهرستان بجستان، شهرستان بشرویه |
مساحت | ۷۸۸۸ هکتار |
حوضهٔ آبریز | کویر مرکزی |
ریزشگاه رودهای | رودخانه حصار، رودخانه خارزنج، رودخانه درونه، رودخانه سنگ نصوح، رودخانه ششطراز، رودخانه نابای، کال شور بشرویه، کال شور تربت حیدریه، کال سالار |
این کفه نمکی در امتداد غربی کویر ملک بابو قرار دارد.[4]