![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7e/VertiCrop.jpg/640px-VertiCrop.jpg&w=640&q=50)
کشاورزی عمودی
From Wikipedia, the free encyclopedia
منظور از زراعت عمودی یا کشاورزی عمودی (به انگلیسی: Vertical farming) کشت گیاهان در طبقههای عمودی روی هم است.[1] این گونه کشت بیشتر شامل کشاورزی در محیط کنترلشده است که هدف آن بهینهسازی رشد گیاهان و فنون کشاورزی بدون خاک، مانند هیدروپونیک، آکواپونیک و ایروپونیک است.[1] برخی از گزینههای معمول سازهها برای استقرار سامانههای کشاورزی عمودی شامل ساختمانها، کانتینرهای ترابری، تونلها و چاههای معدن رها شدهاست. در سال ۲۰۲۰، معادل حدود ۳۰ هکتار زمین کشاورزی عمودی عملیاتی در جهان وجود دارد.[2] مفهوم مدرن کشاورزی عمودی در سال ۱۹۹۹ توسط دیکسون دسپومیر، استاد بهداشت عمومی و محیط زیست در دانشگاه کلمبیا ارائه شد. ☃☃ دسپومیر و شاگردانش طرحی از یک مزرعه آسمان خراش را ارائه دادند که میتواند ۵۰ هزار نفر را تغذیه کند.[3] اگرچه این طرح هنوز ساخته نشدهاست، اما ایده کشاورزی عمودی را با موفقیت رواج داد.[3]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7e/VertiCrop.jpg/640px-VertiCrop.jpg)
فناوریهای کشاورزی عمودی در مقایسه با مزارع سنتی با چالشهای اقتصادی و هزینههای آغاز بسیار مواجه هستند. در ویکتوریا، استرالیا، هزینه «یک مزرعه عمودی ۱۰ طبقه فرضی» ۸۵۰ برابر بیشتر از یک مزرعه سنتی در روستای ویکتوریا به ازای هر متر مربع زمین قابل کشت هزینه دارد.[4] مزارع عمودی نیز به دلیل بهکارگیری نور مکمل مانند LED با تقاضای انرژی بسیاری روبرو هستند. به علاوه، اگر از انرژی تجدیدناپذیر برای تأمین این نیازهای انرژی استفاده شود، مزارع عمودی میتوانند آلودگی بیشتری نسبت به مزارع سنتی یا گلخانهها ایجاد کنند.